We werden in het begin van de jaren ’90 betoverd door Little Fluffy Clouds op het fantastische debuutalbum van The Orb waardoor de interesse voor deze psychedelische ambienttechnodubgroep rond Alex Paterson nooit meer stopte. Het huidige kern duo van The Orb zijn Alex Paterson en Michael Rendall die sinds zijn medewerking op No Sounds Are Out of Bounds (2018) zijn voornaamste compagnon is. The Orb werkt op Prism terug met heel wat elektronische muzikanten zoals onder andere David Harrow (Anne Clarke, Psychic TV), Gaudi, violiste Violeta Vicci, gitarist Kumo die ook als Jono Podmore door het leven gaat en Paterson’s oude schoolvriend David Lofts. De vocale bijdragen komen van Eric Von Skywalker, Andy Cain en Rachel D’arcy.
Aan variatie ontbreekt het zeker niet op dit achttiende album van The Orb. Paterson tapt uit eigen oude wijnvaatjes, recycleert en slaagt er in met de gastmuzikanten een album te distilleren dat er gerust mag wezen. Prism klinkt erg jaren negentig met een vette knipoog naar de commerciële successen tijdens hun beginperiode. Toegankelijkheid troef dus. Het gezelschap draaft onverstoord door een resem makkelijk te verteren golven van ambient, house, pop, drum-‘n-bass en dub waar zelfs flarden poëzie doorheen dwarrelen. Het nogal klammig reggaenummer A Ghetto Love Story dat over een nostalgisch romance van de zanger Von Skywalkers gaat, hangt op dit album ergens tussen wal en schip.
Tussen het gebliep, samples en soundscapes krijgen we in de tracks swingende grooves met zowel funk als afrobeat invloeden te horen. Het nummer Tea Leaves & Chasing Butterflies gaat dan meer de psychedelische en experimentele richting uit met een Nederlandstalige sample als intro.
The Orb doorkruist nog steeds met gemak de genres en stijlen die voorzien worden van een herkenbaar Orb-geluid. Prism kabbelt lekker door de speakers en houdt de luisteraar veilig in zijn eigen luistercomfortzone(s). De hoogtepunten van dit boeiende en zeer diverse gespekte album zijn (naar onze mening) voor het einde. Living In Recycled Times is een zalig trippy old school drum-’n-bass nummer dat boven de tien minuten afklokt en ons terug in de tijd katapulteert met een nogal verdacht lijkende elektronische sample uit het nummer Uusi Teknokratia (2020) van de Finse avant-garde blackmetalband Oranssi Pazuzu. Als afsluitend digestief leveren Paterson en Co nog een ambientgedicht (Prism) af om u tegen te zeggen. We zijn terug in de donzige wolken.
FACEBOOK – INSTAGRAM – WEBSITE
