We moeten daar eerlijk in zijn: Dirk Timmermans alias Dirk DaDavo en Frank Vloeberghs alias TB Frank – samen beter bekend als The Neon Judgement – beleefden hun hoogdagen in de jaren tachtig, in het bijzonder met de verzamelaar 1981-1984 en met Mbih!. Vanaf Mafu Cage begon het duo te experimenteren met rock, country en op het album Are You Real kwamen ze zelfs met een soort madchester geluid. Na dit geflopte probeersel liet Play It Again Sam (PIAS) de band vallen en verschenen er platen bij Daszoo, KK Records, Aynthetic Symphony, LC Music en Dirks eigen label Dancedelic-D. Nu is er soort van ‘best of’ verschenen van hun werk uit die latere jaren.
Het zijn de jaren waarin Dirk en Frank aansluiting zochten bij de wavesound van de nineties en de dancescene van de nillies terwijl ze er toch nog een eigen toets aan wilden geven. Een minder bekende kant van The Neon Judgement misschien die wel wat meer aandacht verdient.
Het album opent met een remix van A Nicer Person (stond oorspronkelijk op At Devil’s Fork) waar ze eigenlijk gewoon een housebeat onder hebben gezet. Geef ons dan toch maar het origineel dat meer eigen klinkt.
Met Shiny Happiness uit Smack springen we ineens naar 2009. We horen een typische 80’s wavebaslijn en krijgen een lekkere floor filler met subtiele gitaren, gedreven drums en de typische donkere zang. Ook de volgende tracks komen uit datzelfde album. We Are Confused is opnieuw een danskraker opgebouwd uit dezelfde ingrediënten dan de vorige track maar heeft een scherper kantje.
Leash zou een meer hedendaagse versie van TV Treated kunnen zijn door de monotone drums en de 80’s synths. The Great Consumer lijkt dan weer een vervolg op de vorige track.
De b-kant wordt geopend met de 1995 versie van TV Treated uit At Devil’s Fork waarin de house intro en de lekkere percussie wel een leuke extra zijn. Dan volgt het Daszoo gedeelte waarin het duo nog meer flirt met house zoals op Hdrom Temptation waarop gitaren gevaarlijk uit de hoek komen. Ook in Jazzbox horen we diezelfde housebeat en door de akoestische gitaar knipoogt het nummer naar Mbih!. Tijdens Serve gaan we even terug naar At Devil’s Fork; het heeft een soort van gangsterrap vibe.
Afsluiter Turki stond oorspronkelijk ook op Daszoo en daarin wordt geflirt met een Arabische groove, opnieuw een zalige danstrack.
Ook al knipoogt de hoes van Blue Screens 1995-2009 naar de eerste The Neon Judgement verzamelaar 1981-1984 toch kunnen we niet echt zeggen dat op deze plaat evenveel klassiekers staan. We horen echter wel boeiende tracks waarin in feite meer variatie in te horen is dan in hun jaren ’80 oeuvre.
Wie deze nieuwe verzamelaar in huis wil halen zal snel moeten zijn. Hij is uitgebracht in een gelimiteerde oplage van 300 stuks in mooi speciaal blauw vinyl. Je kan het album bestellen via de Bandcamp van Je M’en Fish.
