Het jazz genre is zo ver uitgewaaierd dat de term nauwelijks nog betekenis heeft. Van kleffe liftmuziek, over smooth jazz naar jazzrock tot de complete waanzin van freejazz. Er zijn weinig genres die zo’n breed spectrum omvatten, een beetje zoals de dooddoener “klassieke muziek”. Met de nieuwe van de Nederlandse trompettist Teus Nobel zitten we in het wel erg romige latin jazz subgenre.
Bijna alle nummers op Tanto Amor (wat Zoveel Liefde betekent) zijn gebaseerd op composities van de Braziliaanse singer-songwriter en lokale muzikale held Ivan Lins die vorig jaar 75 werd. Uitzondering is Song For Tim dat meegeschreven werd door Roberto de Lujo (Rob van Weelde). De arrangementen van de nummers zijn van de hand van musicus, arrangeur en producer Roeland Jacobs.
Hoe klinkt dat nu precies “romige latin jazz”? Denk romantische jaren ’50 film. Wuivende palmen, het gedempte geluid van een trompet, slaggitaar, de occasionele dwarsfluit geflankeerd door eeuwig aanzwellende violen en een hemelse vrouwenstem gelaagd over relaxerende Zuid-Amerikaanse ritmes. Allemaal heel mooi, maar vooral ook heel glad.
Het album wil troost bieden in moeilijke (corona-)tijden en voor sommigen zal dit ongetwijfeld ook zo zijn. Maar wij horen toch vooral elf nummers lang restaurantmuziek voor restaurants die hardnekkig zweren bij het idee dat alles beter smaakt als je er room aan toevoegt. Muziek voor mensen die willens nillens geloven in Valentijn. Romantiek voor gevoelige zielen die gek zijn op prenten van Holly Hobby, de schilderijen van huilende kinderen van Giovanni Bragolin en begin 19e-eeuwse romantiek.
Enfin, niet ons kopje thee dus.
