Uit Tours, Frankrijk overvalt Stuffed Foxes ons met hun nieuwste werk Standardized. Verwacht echter geen standaarddeuntjes van deze bende muzikanten, integendeel. Ze mochten recent het voorprogramma verzorgen voor Metz, wat al een beetje de weg wijst waar de heren muzikaal mee bezig zijn. Het houdt daar echter niet mee op, want op deze plaat probeert de band zoveel mogelijk stijlen aan bod te laten komen. Het zorgt voor een waaier aan variatie. Dat is soms interessant, maar het zorgt er tevens voor dat we weinig samenhang horen op deze verzameling nummers die van de hak op de afgebroken tak springen.
Initieel zijn we helemaal mee. Opener Biting The Dawn is zeer degelijke noiserock, met knipoogjes naar bijvoorbeeld Arab On Radar en zelfs U.S.Maple en Shorty. Merry Xmas, perfect voor deze tijd van het jaar maar op andere ogenblikken misschien minder toepasselijk, neigt eerder nederig het hoofd naar Wire, Fugazi en Gang Of Four.
En dan begint het uit te waaieren. Psychedelische uitstapjes, een folky tussendoortje, de voorliefde voor The Velvet Underground en My Bloody Valentine, het komt allemaal in min of meerdere mate aan bod verderop het album. Hadden we al vermeld dat de band het schijfje afrond met een balladeke (Return)?
Het lijkt alsof Stuffed Foxes in iemands platenkast dook, voeten vooruit, en alles wat eruit viel wilde integreren op Standardized om zo een plaat te maken met voor elk wat wils, in de hoop dat ze op de radio worden gedraaid. Geen idee of het effectief zo is, maar zo lijkt het wel. Wij vinden het een heel vermoeiende onsamenhangende plaat waarop een heel stel goede nummers staan die in een andere setting beter tot hun recht zouden komen.
