Vreemde tijden, vreemde wendingen. Dat mag je helaas soms wel letterlijk nemen. Als één van Gents beloftevolle bands liet Soulgrip al een stevige indruk na. Daar komt helaas vroeger dan verwacht een einde aan.
Als laatste uitspatting voor het slapen gaan, laten ze deze twee nummers tellende ep nog op de goegemeente los. Twee nummers die tijdens de afgelopen covid-periode tot stand kwamen. Twee songs die tevens zorgden voor de o zo bekende meningsverschillen, die hier als reden voor de break worden aangeduid.
Op de eerste track, die verrast door het veelvuldige gebruik van de cleane zang, hoor je ook nog een knappe solo van Stefan (Psychonaut). Deze slepende track zet de luisteraar meermaals op het verkeerde been. Sleep beschrijft volgens de band de rust, de kalmte, maar ook de melancholie en de isolatie die men kan ervaren tijdens een ‘lockdown’.
Op Release Me mag ook Manuel Remmerie van Cobra The Impaler een gastbijdrage leveren. De heren haalden hier alles nog eens uit de kast. De slepende ritmes, de schreeuwende zang, de snelheid… staan voor de woede, de boosheid, isolatie en frustratie. Beide nummers zorgen ervoor dat Soulgrind waardig kan inslapen. Wie weet volgt er ooit nog een ontwaken?
Soulgrip Facebook / Soulgrip Bandcamp
