Deze vierkoppige band wil met hun debuutalbum enerzijds de herinnering koesteren aan hun beginperiode met vier oude nummers. Anderzijds kondigen zij ook de ‘nieuwe’ Sons of Sirius aan met vier splinternieuwe songs.
Benjamin D’hollander, die ooit startte op de banjo, neemt het gitaarspel voor zijn rekening. Annemie Demuyt verzorgt de ritmesectie op de bodhran. Jonathan Jacobs brengt zalige deuntjes op de Ierse tin- en lowwhistles. En tot slot is er natuurlijk violist Yves de Waele die het boeltje aan elkaar componeert en zingt.
Het openingsnummer is meteen ook de titel van het album: Ardennia. Een leuk en verrassend binnenkomertje dat een folkfan van het Keltische genre meteen laat voelen waarover het gaat: wegdromen in een bepaald historisch kader. Dit zweverige wordt meteen verdergezet in het tweede nummer: Banks of Uigeadail. Ja, wij moesten ook even kijken naar de schrijfwijze, laat staan de uitspraak, maar alles komt goed bij het beluisteren.
Yves de Waele heeft een stem die past bij het genre, maar we zijn er zeker van dat deze nog zal rijpen als goede mede naarmate hij ouder wordt. In Astridin is het vooral de aangename tin whistle die de toon bepaalt. Het nummer Baceroth/Vlassenbrouc gaat over het kunstenaarsdorp Vlassenbroek bij Dendermonde. Dit is dan meteen ook een verwijzing naar hun roots. We hadden ons al schrap gezet om een leuk verhaal te horen, maar het is evenwel instrumentaal.
Daphne start met een zeer leuke intro die zich gedurende de volledige song verder ontplooit. Zeker de deun op de gitaar in het midden laat het allemaal wat minder zwaar klinken. In The Elder gaat het over vertellen van tradities en aloude verhalen. Je waant je zo aan een kampvuur waar het bier rijkelijk vloeit. Wie folk zegt, zegt uiteraard ook Schotland. Wha’ll Be King is een Schotse tekst uit de achttiende eeuw over, hoe kan het ook anders, revolutie! Dat je moet opletten voor mooie vrouwen, dat weten wij mannen al lang. Maar het wordt toch nog even bevestigd in Diddly-ay-eey. Een verwittigd man is er twee waard…
Voor fans van het pure folkgenre is dit debuutalbum een zakje snoepgoed om van te smullen. Wil je dromerig de nacht ingaan, dan is Ardennia zeker het beluisteren waard!
Francis Van Den Broeck
