Het einde van een relatie vraagt meestal om verandering van de betrokkenen.
Michiel De Maeseneer is al een tijdje actief in de muziekbusiness, hij werkte achter de schermen als engineer bij bekende bands als Balthazar, Warhaus, Sylvie Kreusch en Het Zesde Metaal. Toen zijn relatie eindigde, begon hij aan zijn eigen muzikale traject. Salad heeft een vleugje van zijn eerdere producties, maar is toch een beetje anders. Het is shitfruit en misschien is Michiel voor de voornoemde bands wat Barry Adamson is voor Nick Cave. Hij kent ook de donkere hoeken van de stad, maar vertelt andere verhalen.
Misschien is Barry Adamson hier niet zo’n verkeerd voorbeeld, want net als de geluidsuitvinder uit Manchester zingt Michiel de Maeseneer in een laag stembereik en creëert hij een soort loungesound waar je ’s avonds laat het beste naar kunt luisteren. Latin beats en percussie van de drummachine benadrukken de sfeer die herinneringen oproept aan de laatste dans met haar. Misschien is het ook de invloed van de plek aan de Middellandse Zee waar Michiel zich terugtrok om zijn liedjes te schrijven na het einde van zijn liefdesrelatie.
Terug in Brussel ging hij vervolgens alleen de studio in om zijn ideeën op te nemen. De intieme sfeer van de productie is duidelijk terug te horen op het album. Bombast zou hier niet op zijn plaats zijn. Zelfs in de snellere nummers spreekt Michiel zijn teksten bijna meer dan dat hij ze zingt. De woorden worden vervolgens ondersteund door gitaren, toetsen en bas. De instrumenten blijven allemaal op de achtergrond en staan in dienst van het nummer. Soms, als het nodig is, wordt er bluesy gitaar gespeeld of komen de snaarinstrumenten tevoorschijn.
Dit gaat niet over hitsingles, het is echt een album met een consistente sfeer. Een stemming die soms lijkt op die van Mind Bomb van The The. Een album dat je heel hard, heel laat en heel alleen moet beluisteren. We denken ook aan Pulp van Jarvis Cocker, wiens nummers je ook een hopeloos verloren gevoel kunnen geven. Zolang het nodig is en tot je misschien klaar bent om op zoek te gaan naar een nieuwe liefde.
Salad is ook een album dat je kunt beluisteren als je nog steeds liefdesverdriet hebt maar HaHa Heartbreak van Warhaus te vaak hebt gehoord. Een variatie op hetzelfde thema, zeg maar. Minder dramatisch in de uitvoering. Ook een perfect album voor als je in de steek bent gelaten door de liefde en nog niet klaar bent om los te laten.
Shitfruit had wat te vertellen en kan nu eindelijk zijn verhalen met de wereld delen. Live omringt Michiel zich met zijn copains Kobe Lijnen (Whispering Sons) op keys, Julien Tanghe (JAKOMO) op bas en Fender Mackenson Rooms (Porcelain id) op drums.
28/11 – Ringo Music Bar, Gent
29/11 – Tram(e), Brussel
