Saartje Van Camp kennen we misschien nog het beste als die geweldig getalenteerde, knappe celliste die samen met Spinvis mooie dingen doet. Dat de in Nederland wonende Vlaamse muzikante ook zelf creëert en bijzonder mooi zingt, is misschien minder geweten. En toch is In De Naam Van, het nieuwste solo-album dat vrijdag 24 januari het licht zag, niet Van Camps eerste wapenfeit.
Waar voorganger Walla Kristalla (2011) kleuterliedjes van over de hele wereld verzamelde, bevat In De Naam Van niets dan eigen composities. Elektronische en akoestische klanken met een zachtjes vertellende, soms declamerende en veelal wonderlijk mooi zingende Saartje Van Camp.
De zang is soms aarzelend of ingehouden dan weer flink voluit. De rijke instrumentatie is ook wonderlijk mooi met natuurlijk cello, maar ook piano, percussie en elektronische klanken. En vergeten we niet hoe mooi Van Camp haar stem ook gebruikt als instrument. Alles werd opgenomen in haar studio op haar woonboot.
Vanaf de eerste compositie zijn wij meteen compleet verkocht. Alleen al omwille van het heerlijk slepende, dromerige en jazzy De Wand, raden we je dit mooie plaatje aan. Meteen ook ervaar je over wat voor een prachtig stemgeluid Van Camp beschikt. Machtig mooi verhaald en gezongen.
Vallen, is minstens even sterk en daarmee geven we je al een tweede reden om dit album te gaan ontdekken. Startende met een click track en een lome beat, een orgeltje dat klink alsof gespeeld vanuit een rokerige jazz club, ’s avonds héél erg laat. De lome vibe blijft, maar tijdens de korte speelduur ontwikkelt de compositie zich. Er gebeurt veel in deze track en er valt auditief veel te ontdekken. Terwijl Van Camp onverstoord vertelt en weerom erg fijn vocalen op de luisteraar loslaat.
“Er woont een man in mij. Hij is niet altijd thuis maar hij woont graag in de kamer in het zuiden. En hij zwijgt en hij drinkt en hij zucht en hij zingt ….” Misschien wel de merkwaardigste compositie op In De Naam Van is De Man In Mij, Wanneer Van Camp snel “De Man In Mij” zingt, lijkt het wel alsof je een vreemd woord hoort. Bijzonder is ook het verhaal over die man die in haar woont. De compositie is een klein, complex kunstwerkje met heel wat elektronica, Van Camps wonderlijke stem, die je hoort praten en zingen, en ook meerlagig als koortje, meesterlijke cello-partijen en/of andere strijkers en een kapotte beat. Een bijzonder vreemde en betoverende track. Geniaal gewoon. Gewoon geniaal. Een instant fave? Ja, hoe raad je het!
Het volgende kunstwerkje luistert naar de naam Komma, en het is de komma die je hoort zingen, bij mondde van Saartje Van Camp. Met na de troostende zin “Wees gerust ik zal er altijd zijn” een geweldige strijkerssectie, met voorzichtige bombast en Van Camps stem nog zachtjes op de achtergrond.
Er Sluipt Een Wolf In De Tuin wordt zachtjes gezongen over dreigende elektronica, strijkers en beats. Met naarmate de track vordert nu en dan luide percussie, een aanzwellende beat en de stem van Van Camp in echo, nog meer dreigende strijkers. Knap hoe de stem dan ook uitsterft alsof het gevaar geweken is. En toch. Wij zouden niet meteen de tuin in wandelen eerlijk gezegd!
In de titeltrack is de hoofdrol weggelegd voor de cello van Saartje. Majestueuze strijkers nemen je mee in een deemoedige en ook wat melancholische trip. Of dat is toch wat wij ervan maken. Alleszins laat het instrumentale In De Naam Van je niet onberoerd. Wedden?
Heel apart is Witte Wimpels. Met woorden die elkaar in snel tempo opvolgen, Van Camp die sneldicht. Een beklemmend sfeertje met veel dramatiek, misschien vooral door die donkere cello, stemmetjes op de achtergrond, en dan in de staart van de compositie Saartje die heel lieflijk zingt. Zo knap hoe Van Camp haar stem hier op alle fronten inzet als instrument ook.
“De hand van de dokter weet meer dan zijn hoofd”. Een grand piano op de achtergrond, ook keys op de voorgrond. Vreemd genoeg doet de melodie van De Hand Van De Dokter ons heel sterk aan Apart (Wish, 1992) van The Cure denken, even toch. Van Camps stem op de achtergrond, terwijl diezelfde stem de lead zingt. Sterk!
Ook de observaties in Iemand Zegt zijn bijzonder, een beklemmend sfeertje, een performante cellopartij, veel breekbare schoonheid en Van Camp die weerom wonderlijk mooi zingt. Zo ook in het erg mooie Slaapliedje. “Vandaag heb je genoeg gedaan, vandaag is klaar”. Een piano en Van Camps stem, de cello maakt het compleet. Wat een prachtig mooi slaaplied.
Eigenlijk leek Slaapliedje ons de ideale manier om het album te besluiten. Maar Van Camp heeft nog wat fileleed voor ons in petto. Van Camp die dicht, omgeven door geluidsfragmenten met al dan niet bekende stemmen, die ‘mee dichten’ zeg maar. En horen we daar ook niet Erik De Jong, aka Spinvis? Terwijl Saartje verder dicht en declameert, hoor je steeds meer instrumenten zich manifesteren, ondertussen spelen piano en cello een thema, maar nog blijft de song zich manifesteren. En dan helemaal in de staart de sirene-zang van Saartje, terwijl naar een catharsis wordt toe gewerkt, elektronica en de piano steeds zwaarder aangeslagen tot het dan finaal uitsterft. Wow.
Op In De Naam Van laat Saartje Van Camp zich inspireren door alledaagse en bijzondere momenten luidt het. Alleszins neemt de muzikante ons mee op een unieke reis, vol aparte verhalen en wonderlijke geluiden en/of soundscapes, al dan niet met dramatische cellopartijen, steevast met dat fraaie, zalvende stemgeluid van Van Camp. Check dit plaatje, je zal het je niet beklagen. Beloofd.
In De Naam Van is uit op het Excelsior Recordings label en ook te vinden op de gekende streamingdiensten.
Facebook – Instagram
