Roxie Horse dat zijn Camille Vanlerberghe, de Ieperse zussen Anke en Silke Verslype en Lorenz T’Syen. Ze begonnen samen muziek te maken toen ze de Kleinkunstopleiding aan het Conservatorium in Antwerpen volgden en daarna als vrienden gingen samenwonen.
Met hun allereerste nummer Poor Charlie werden ze in 2014 geselecteerd voor Humo’s Rock Rally en in 2015 voor De Nieuwe Lichting van StuBru. In 2016 brachten ze hun eerste single The Lake uit, in een coproductie met Adriaan Van de Velde. Diezelfde Adriaan Van de Velde zat trouwens ook aan de (mix-)knoppen voor de titeltrack van de debuut-ep Tainted Souls die op 16 april verscheen. De mastering van de ep was in handen van Jonas Everaert (dunk!studios).
Vier nummers waarvan opener Ruin Me Love en afsluiter Tainted Souls drijven op een jazzy/funky vibe. We moesten tijdens de eerste seconden van Ruin Me Love zelfs even aan Sandrine Goosebumps Van Handenhoven denken. Warme synthklanken, minimalistische opbouw en relaxe zang. Dat uitgeklede, minimalistisch geluid is trouwens het handelsmerk van Roxie Horse.
Grootser en breder klinkt Tainted Souls, een stuk Amerikaanser ook. Vleugje triphop, tweestemmige zang, een synth-arpeggio hier en daar en enkele laagjes synths boven mekaar, zonder dat het geheel overladen wordt. Doseren is een gave.
Lay Down en Oaktree klinken een stuk donkerder dan de andere twee nummers. Koeler en afstandelijker ook, op het randje van industrieel. Bij Oaktree begonnen onze dansbenen een klein beetje te jeuken. Niet dat het nummer uitnodigt tot uitbundig juichende “put your hands in the air”-momenten, maar een klein heupwiegje konden we niet onderdrukken.
Tainted Souls is een beetje een “mixed bag” geworden. Het is eerder een verzameling op zichzelf staande nummers dan een samenhangend geheel. Roxie Horse weet hoe ze goede nummers moeten maken, dat is zeker, alleen is het moeilijk een duidelijke lijn te vinden tussen de song. Benieuwd welke richting ze uiteindelijk zullen uitgaan. Potentieel genoeg in ieder geval.
