Home ReviewsAlbum Reviews RED LORRY YELLOW LORRY – Driving Black (COP International)

RED LORRY YELLOW LORRY – Driving Black (COP International)

by Bart Verlent

2024 zal voor heel wat newwave-liefhebbers het jaar zijn dat ze afscheid hebben moeten nemen van het W-Festival, of De Brassers en Front 242 die volgend jaar hun laatste optredens geven. Aan de andere kant was er de grote terugkeer van Anja Huwe van X-Mal Deutschland met haar zeer geslaagd solodebuut Codes en bracht Virgin Prunes-frontman Gavin Friday na 13 jaar stilte zijn vijfde soloplaat Ecce Homo uit die hij opnam met Dave Ball van Soft Cell. Nu kondigt Red Lorry Yellow Lorry ook hun terugkeer aan, dit 33 jaar na hun laatste album Blasting Off

.In 2004 tourde zanger/gitarist Chris Reed al terug onder de naam Red Lorry Yellow Lorry met de nieuwe line-up met David Wolfenden op gitaar, Simon Archer op bas en toetsen en Martin Henderson op drums. Nu schreef dit viertal ook eindelijk nieuwe songs zodat we volgend jaar in februari het zesde album Strange Kind Of Paradise van hun mogen verwachten, waarvan deze ep een voorproefje van is.

Red Lorry Yellow Lorry werd altijd wat vergeleken met The Sisters Of Mercy omdat Chris Reed zijn stem wel wat weg had van Andrew Eldritch en toevallig kwamen ze ook uit Leeds. Tot de band het album Blow uitbracht waarbij de band koos voor toegankelijkere indierock en waarbij Reed zijn stem anders gebruikte. Op deze ep pakt de band terug  hun gothic-verleden op, maar het is duidelijk dat Chris zijn stem niet meer zo krachtig klinkt als vroeger.

Openingsnummer en titelnummer Driving Black heeft wel een donkere energieke vibe dieovertuigend binnen komt. Datzelfde krachtig sfeertje zit ook in het catchy Safe As Houses, alleen klinkt Reed daar niet altijd even zuiver. Bij Living With Spider heeft de zanger zich herpakt zodat deze track zeker past bij het oeuvre uit de jaren ’80. Piece Of My Mind heeft een gitaarriff die klinkt alsof ze gepikt is van The Cult in de jaren ’80 waar de band vreemde soundscapes op heeft gekleefd, aangevuld met een nogal flauw refrein.

Typisch voor de jaren ’80 zijn de remixen en daar heeft deze band uit Leeds ook aan gedacht om deze ep mee te vullen. Het titelnummer heeft een bewerking van John Fryer en die heeft wat effect op Reed zijn stem gezet en klinkt beter dan het origineel. Het onbekende nummer Chickenfeed heeft het Duitse gezelschap The Halo Trees voorzien van een nieuwe mix met als resultaat dat we daar een elektronische gothic sound van krijgen.Driving Black kunnen we moeilijk over heel de lijn geslaagd noemen, maar er zijn wel lichtpuntjes (donkere dan…) die er voor zorgen dat we toch benieuwd zijn naar die nieuwe plaat.

Facebook Instagram

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More