Deze plaat viel weliswaar met enkele maanden vertraging in onze brievenbus maar blijkt veel te interessant om te negeren. Bovendien is er geen haast bij, daar de muziek die we op deze plaat terugvinden, dateert uit de gezegende jaren 1980 en 1981.
Pseudo Code was één van de vroegste projecten van Insane wonderkind Alain Neffe, wiens muzikale archief nog steeds boordevol waardevolle opnames zit die zo nu en dan het licht mogen aanschouwen, worden opgevist, soms opgepoetst en opnieuw uitgebracht, veelal in een ander formaat dan oorspronkelijk het geval was. Veel cassettes nietwaar in dat verre verleden, en nummers die hier en daar op een al dan niet memorabele verzamelplaat kwamen te staan.
Het trio, verder bestaande uit Guy Marc Hinant en Xavier S., was actief tussen 1979 en 1982. Hinant werd later één van de oprichters van het invloedrijke label Sub Rosa en zit ook bij Kosmose. Xavier S(tenmans), die bij Pseude Code de “zang” verzorgt, ging later naar de Nationale Radio om er een carrière uit te bouwen.
Hier zijn ze echter nog in hun jonge jaren aan het experimenteren met ietwat speelse, minimale en soms zeurderige experimentele, elektronische muziek zoals die in de heel vroege jaren 1980 wel meer werd gemaakt.
Sandwich Records was hun eerste label, dat in 1982 over de kop ging maar transformeerde in PIAS. Op het label verscheen werk van onder meer Polyphonic Size, KAA Antilope en ook Pseudo Code, naast een nog steeds relevante verzamelplaat B9. Ook het fameuze EE Tapes en uiteraard Insane Music van Neffe zelf waren en zijn thuishonken van deze vreemde eenden in wat voor bijt dan ook.
Soit, het album heeft twee kanten, twee helften, twee zijden van wat Pseudo Code te bieden had. Kant A bevat de ep Light, waarvan een aantal nummers verschenen op cassette en die, weliswaar in een andere volgorde, al eens verscheen op 10inch in 2006 op WSDP. Vintage Pseudo Code dus, waar de stem van Xavier S. voor velen een dooddoener kan zijn. Zelf hebben we er absoluut geen last van, integendeel.
De andere kant bevat een registratie van hun concert in de AB op 10/07/1981, waar ze het podium deelden met illustere bands Blurt, Tuxedomoon en Z’ev. Een avond om nooit meer te vergeten moet dat zijn geweest. Neffe nam op en mixte de nummers ter plekke met zijn Sony TC 630 en hij deed dat uitstekend, zeker als we die opnames hier onze oren laten verwennen.
Heerlijk tegendraadse elektronische muziek is het die ons terugbrengt naar onze vroege jaren, toen we met dit soort bands kennismaakten via onder meer Domino deel 2, Spleen en eerder genoemde verzamelaar B9. Heerlijk nostalgisch doen? Wel, de muziek van Pseudo Code klinkt eigenlijk nauwelijks gedateerd en dat is wel zeer fijn.
