In 2019 lag BRNS een beetje stil. Diego en Tim waren met ander dingen bezig maar Antoine Meersseman bleef componeren zonder te weten voor wat of wie. Ook deed hij onderzoek naar wat hij vocaal allemaal aankon. Uiteindelijk richtte Meersseman een nieuwe project Paradoxant op samen met Antoine Pasqualini (Monolithe Noir) en Romain Benard (Ropoporose), waarmee hij zijn ideeën verder uitwerkte.
Earworm is een verzameling muterende melodieën en ritmes, met hier en daar een heerlijke bluts, groove en bizarre synthetische elementen. Schijnbaar zijn de nummers omhuld door duisternis. Toch zit er in deze plaat hoop en goed bewaarde geheimen. Tussen doofheid, sensualiteit en het verlangen om elders te zijn, weerspiegelen de songs de opkomst van een nieuw paradigma en grenzeloze mogelijkheden.
Met Paradoxant gaat Meersseman verder dan BRNS. Je hoort de vrijheid die hij neemt samen met zijn medemuzikanten, en zoekt meer het experiment op. In de nummers worden diverse stijlen samengegooid, gaande van krautrock tot funky electro, van donkere electrowave tot kitcherige electropop.
De muziek van Meersseman en zijn nieuwe kompanen gaat alle kanten op. Toch blijft de plaat echt wel één geheel. Ze is avontuurlijk, aanstekelijk en boeiend van begin tot eind. Echte oorwormen staan er niet op Earworm maar van ons mag Paradoxant nog meer van deze boeiende composities brouwen.
