Home ReviewsAlbum Reviews ORBEL – Lur Hezea (Usopop – Medication Time Records)

ORBEL – Lur Hezea (Usopop – Medication Time Records)

by Serge Timmers

Drie jaar na Hegan komt het Franse Orbel met een intense en bevreemdende opvolger op de proppen. Dit viertal, bestaande uit Kamille, Annelise, Alan en Txomin, heeft een achtergrond in donkere metal en postrock maar daar is op Lur Hezea eigenlijk niet al te veel meer van te merken. In plaats van een kopie van zichzelf te worden, experimenteert Orbel zich een weg naar een eigenzinnig en meeslepend geluid. Dat valt natuurlijk alleen maar toe te juichen, zeker als de band er ook nog eens in slaagt om er bakken duisternis aan toe te voegen.

© Orbel

Dat geluid is geschoeid op gitzwarte elektronische drums en een moddervette bas. Opener Orbain Irekiak trekt meteen van leer en klinkt als een uiterst donkere versie van pakweg Lunascape. Hiermee zet Orbel de deur naar triphop natuurlijk wagenwijd open, en het wordt nog beter. In Gau Batez gaat de band aan de slag met overstuurde beats en traditionele instrumenten. Verderop komen invloeden uit de noise-scene boven en bij Okerra moeten we spontaan denken aan Zola Jesus als frontvrouw van een funeral doom band.

Lur Hezea is zeker geen gemakkelijke pil om te slikken. Invloeden uit noise, triphop, postrock, doom en darkwave kneden deze plaat tot een uniek en aardedonker geheel, met Lo als enig lichtpuntje. Hoewel, de combinatie van diepe drones en dromerige vocalen geven het iets surrealistisch. Met metal heeft het eigenlijk niets meer te maken, maar dat mag de pret absoluut niet drukken. Iedereen die graag op tijd en stond een portie duisternis door zijn speakers laat knallen, zal Orbel in de armen sluiten.

Op Irensi wordt traditionele muziek gemengd met zowel dark ambient als stevige beats. In dat opzicht doet het een beetje denken aan een experimentele versie van acts zoals Qntal en Helium Vola. Dat de meeste van deze tracks niet zullen misstaan op menig gothic-dansvloer is dan ook een zekerheid. Heriozko Giltza hinkt dan weer ergens tussen de shoegaze van Cocteau Twins en de donkere pop van Billie Eillish in. Toegegeven, het is een rare vergelijking maar Luz Hezea is dan ook geen normale plaat en da’s maar goed ook.

bandcamp / Usopop / Medication Time / Facebook / Instagram

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More