Laten we een kat een kat noemen, FONS Records is een label naar ons hart. Volgens de wetten van het DIY-principe, maar volledig conform met de regels om de undergroundbands de maximum exposure te bezorgen die ze verdienen. Nieuw in het rijtje: Nostoc.
Nou ja, nieuw. Voor de begingeschiedenis van dit muzikale duo zijn we genoodzaakt om terug te grijpen naar de vorige eeuw. Het was immers in 1992 dat Nostoc het levenslicht zag.
Vijf jaar later wonnen ze de Limbomania (voor gevorderden zoiets als de Rock Rally uit Limburg), wat het startsein werd voor een carrière waarmee je al eens kan pochen. Een concert op Pukkelpop, een plaat die geproducet werd door Mike Butcher die ook Black Sabbath en Marvin Gaye op zijn cv heeft staan, samenwerkingen met Buscemi en zelfs draaibeurten op Radio 1.
En toen was er niets meer, kwestie van in het Limburgs te blijven. Op muzikaal vlak toch niet, wel voelden de broertjes Bart en Stan Reekmans het wel plots kriebelen om het in de film- en theaterwereld te maken. Onkruid vergaat echter niet, zeker niet als er muziek in het spel is, en een paar jaar geleden besloot het duo om er opnieuw een paar lappen op te geven.
Opmerkelijk is dat de twee Limburgers deze keer voor een DIY-aanpak kozen. Geen producer met een naam die je van je stoel doet vallen, wel alles opgenomen in het repetitiehok bij pa en ma.
11 tracks staan op Skin In The Game en ze hebben allemaal iets gemeenschappelijk: het is rauw, rootsrock zonder al te veel franjes zoals in de goede oude traditie van The Gun Club en zonder omwegen naar uw muzikale maag gericht.
Nostoc ruikt wel meer naar de prairies dan naar de Limburgse steenkoolmijnen, maar dit is en blijft top. Misschien een band die we wat uit het oog verloren hebben, maar ons hart heeft ze nooit genegeerd. Nu dus opnieuw back on the road, gelukkig maar!
