Hoera, het tweede album van deze avontuurlijke symbiose tussen enerzijds het jazz kwartet Namid onder leiding van saxofonist/componist Vincent Brijs met Sara Meyer (alt en tenorsax), Fré Madou (contrabas en effecten) en Maarten Moesen (drums) en anderzijds elektronica wizard/live coder Dago Sondervan (Bohr Bug, Anton Price, …).
Het eerste naamloze album hebben we zowat grijsgedraaid hier ten huize, dus we zijn nog geen klein beetje verheugd je het nieuwe album Come Flow te mogen voorstellen. Dat album kwam tot stand uit opnames van een covid livestream sessie in het legendarische Antwerpse jazzcafé De Muze en een sessie in Studio Porino met Roel Poriau (Think Of One, FES, Rumbaristas) achter de knoppen.
De combinatie van live jazz met live coding (een computer techniek waarmee geluiden worden gegenereerd door middel van algoritmische codes in te tikken) is vrij uniek, toch zeker in ons land. Het klankenpalet dat daarmee tot leven wordt gebracht is dan vooral aantrekkelijk voor grenzeloze muziekliefhebbers die houden van abstracte elektronica en improvisaties.
Zo bevat opener Cryptozoids frenetieke elektronische pulsen die gecounterd worden door de cool vloeiende saxen, die pas na 3 minuten gezelschap krijgen van een heerlijke drum groove en zo levendig naar het slotmoment bewegen. More Cowbell heeft gelukkig geen maf die al meppend op een koebel alle hoeken van de studio verkent, maar eerder lichtjes op de achtergrond de synthetische variant zoals pionier Raymond Scott ze uit z’n eerste machines toverde. De voorgrond is voor een polka aandoende baslijn, jazzy drums en psychedelische synthnoises die uiteraard ook met de EWI (Electric Wind Instrument) een elektronische sax zeg maar, kunnen voortgebracht zijn.
Single Wu is cooljazz op abstracte ritmische capriolen tussen de coder en de drummer. De begeleidende AI video bevat retrofuturistische verwijzingen en knipogen naar Back To The Future. Zwoel en exotisch wordt het sfeertje in Angry Sara.
De titeltrack vat aan met kalme ambient sferen met af en toe een stekelige codingsuithaal, tot de downtempo drum groove invalt om het geheel zalig kabbelend te verbinden. Well You Needn’t is met z’n zeven minuten en zeven seconden de langste track van het album en sonorisch een afdaling in de duistere krochten van Dago z’n computer met de saxen die dan af en toe treiteren met het gelijknamige Thelonius Monk thema.
Maarten Moesen laat Tik lekker drijven op een Tony Allen groove waarop synths en elektronica met klodders psychedelische verf welig in het rond spatten. Het uitermate grappig getitelde en fijn allitererend bekkende Picking My Tooth With My Toe blinkt uit in mooie harmonische saxpartijen over krakende elektronica en abstracte bas en drum salvo’s. Het afsluitende Cosmical Duty doet z’n naam alle eer aan. Saxen zorgen voor Sun Ra sfeerschepping op hitsige uptempo breakbeats.
Wij vinden dat op dit tweede album het samenspel tussen mensen en machines nog beter en geïnspireerder uit de verf komt met een nog coherenter vloeiend geheel tot gevolg, wat de albumtitel al enigszins verraadt. En dus een aanrader voor eenieder die de jazzpolitie vervloekt en zich met veel liefde en plezier laat bedelven onder een boeiende geluidslawine veroorzaakt door ervaren en gepassioneerde muzikanten. Beschikbaar op vinyl en alle streamers.
