Mountain Bike (veel geluk met het zoeken naar de band op Google met zo’n naamkeuze!) uit Doornik was oorspronkelijk niet meer dan een zijproject van Charles-Antoine, Aurélien (drummer bij Thee Marvin Gays), Étienne en Stefano (drummer, en zanger en gitarist van Warm Toy Machine). Maar zoals dat wel eens vaker gaat, liep ook hier de grap wat uit de hand, en het debuut uit 2014 scoorde veel beter dan verwacht, en I Lost My Hope In Paradise werd zelfs een hit!
Verder doen dus en vooral niet blijven stil zitten, en terwijl men met de eerste plaat op toer ging, werden er nieuwe songs bedacht die op Too Sorry For Any Sorrow zouden belanden.
Een no-nonsense plaat met een stevige portie rock’n roll en een lo-fi attitude, want hij werd opgenomen in een boerderij in de streek van Doornik. Hiermee laat Mountain Bike wel uitschijnen alsof de band zonder al te veel moeite tientallen songs per maand uit hun mouw kan schudden, waardoor de vaak gemaakte vergelijking met Ty Segall wel steek houdt, toch is over alles zeer goed nagedacht. Rechttoe-rechtaan psychedelische indierock met een rauw kantje en door de zang van Etienne die wat op Damon Albarn lijkt, tegelijkertijd ook wat Britpop.
Het is misschien wel zo dat Mountain Bike niet meteen de eerste prijs voor originaliteit zal wegkapen, dat belet de vier niet om Too Sorry For Any Sorrow die werd gemixt en geproducet door Staf Verbeeck lekker te doen klinken.
Tien vlot in het gehoor liggende indietracks met de nodige melodie en noise, gelaagd met een hedendaags psychedelisch tintje. Met ballen en overgave gebracht, en dat zonder niet één keer de pedalen te verliezen, kwestie om in de sfeer van de BMX te blijven!
