Ja, er is iets. Veel kippenvel na het beluisteren van Madous nieuwe plaat. De vorige, titelloze debuut, is alweer veertig jaar oud. De stem van Vera Coomans is nog steeds even breekbaar, gerijpt door de tijd. De teksten zijn opnieuw uitgepuurd en de muziek klinkt fris.
Madou eind jaren zeventig, dat was de magistrale stem van Vera Coomans, Wiet Van der Leest (toetsen, viool) zorgde voor eigentijdse muzikale arrangementen en Vera’s echtgenoot Jan Devos leverde de teksten. Een elpee later en Madou splitte, en groeide uit tot een cultgroep. Een gaaf exemplaar van die debuutplaat uit 1982 gaat vlotjes weg voor 100 euro en meer. Ruben Block covert live hun tot klassieker uitgegroeide Niets is voor Altijd.
En nu is er de langspeler Is er iets? Elf straffe nummers die in je ziel kerven. De fris gearrangeerde muziek is vaak rustig. Soms barst ze uit, hypnotiserend en bedeesd, zoals in het titelnummer.
Het genre dat Madou belijdt zullen we voor de gemakkelijkheid even folkpop noemen. Denk eerder aan Bonnie Prince Billy, Smog, Leonard Cohen of Marianne Faithfull dan aan aan belegen ‘radiofonisch’ Nederlandstalig spul.
Een van de redenen dat Madou indertijd splitte, was dat pers en publiek het moeilijk hadden met de teksten die niet bepaald happy-happy waren. Moord, zelfmoord, drankmisbruik,verkrachting, mislukte relaties …
Ook nu is de vrolijkheid soms ver te zoeken in de teksten van Jan Devos.
Zoals in het prachtig gearrangeerde titelnummer
Je schreeuwt de zaal bijeen
Zegt dat je niet in bad wil
Dat je soep naar pis smaakt
En je bed van steen is
Dat de vijand waakt
En dat je rug van ijs is
Dat een mens geen beest is
En God niet goed wijs is
