Lone Blue Heron, het Americana-project van Grand Blue Heron – frontman Paul Lamont sinds enkele jaren, maakt binnenkort zijn plaatdebuut. En dat debuut mag bescheiden heten. Zes nummers vonden hun weg naar Heathen Saint. Een ep die in eigen beheer en in een beperkte oplage wordt uitgegeven. In eigen beheer en met inzet van een klein budget – “a no budget release” dixit Lamont – maar dat valt er niet aan te horen. Liefhebbers van het betere demo-opgenomen-in-de-keuken-geluid zullen ontgoocheld worden. Dat maar om te zeggen dat deze schijf zeer af klinkt.
Het Grand Blue Heron-uithangbord begeleidt zichzelf op akoestische gitaar, af en toe een orgeltje in de achtergrond, en opent de ep met Goner. Geen toeval, het nummer staat vaak als eerste op de playlist als er live wordt gespeeld. Een sterke binnenkomer die de verhalende toon zet. In The Age ging enkele weken de release vooraf en tekent voor het eerste hoogtepunt.
Het ingetogen titelnummer Heathen Saint is blues met forse countryneigingen en maakt de galmende overgang naar het tweede hoogtepunt: Spring Time Blues. Over moord en doodslag onder de lentezon. Een melodieus klinkend bloedbad. Het a capella intermezzo 7 days vormt de intro voor de afsluitende biecht in The River. Waarin de blues een adrenalinestoot krijgt als een elektrische gitaar zich na een minuut komt moeien met de bezigheden. Sixteen Horsepower goes electric, zoiets. Een scherp snijdend slotakkoord.
De man en zijn gita(a)r(en) zijn op deze eerste worp overtuigend over de gehele lijn. Een piekfijne release die vanaf 15 december uw volle aandacht mag genieten. Gestoken in een fraaie digipack emballage bovendien. Kortom: het ideale kerstgeschenk voor de muziekliefhebbende medemens die u – om god weet welke reden – wil plezieren met een presentje onder de kerstboom. ’t Is eens iets anders dan een Bongo-bon. En dit blijft langer dan een jaar geldig.
Beluister Lone Blue Heron op BANDCAMP