De Brusselse cultband La Muerte was tijdens haar actieve bestaan (1984 – 1994) veel populairder in het buitenland dan in België. In het jaar 2015 kreeg de band onder impuls van de stichtende leden Marc du Marais en Dee-J een tweede leven met in het in 2018 uitgebrachte album La Muerte als resultaat. La Muerte werd vooral bekend met hun alternatieve noiserockmetal hutsepot waar stevige invloeden van Motörhead, Velvet Underground en de Butthole Surfers aanwezig waren.
Anno 2022 heeft de band nog steeds niets ingeboet aan hun vlijmscherpe en ranzige stijl. Sortilegia klinkt waanzinnig energiek met hakkende gitaarriffs en verpletterende vocalen. De recent aangeworven bandleden Michel Kirby (Arkangel, Wolvennest), Christian Z. (Length of Time) en Tino de Martino (Channel Zero) zorgen voor een betonnen ‘La Muerte bunker’ die niet kapot te krijgen is. Gas geven is de boodschap met de voor zichzelf sprekende songtitels als Kiss My Fist, Pontiac Firebird (heerlijk nostalgisch), Brother Satan en het knallende Dust, You Will Return.
Sortilegia vreet en slokt als een allesvernietigende Siberische ijstsunami alles op zijn weg naar binnen. Er worden zelfs wat snuifjes psychedelica doorheen de razernij gestrooid. Wie houdt van een stevig blikje ‘kwaliteitslawijt’ kan niet naast deze plaat kijken. Deze pot alternatieve noismetal duwt ook nog eens (net voor de deadline) een ander arm schaap uit ons jaarlijstje. Geen genade. Een beter eindejaarsgeschenk als Sortilegia kunnen we ons dit jaar niet meer voorstellen.
