Klaas Poppe. Het kon de naam van je buurman zijn, maar achter deze naam zit een groot muzikant verscholen. Schoorvoetend dat wel, want het duurde jaren vooraleer de Gentenaar besloot om zijn eigen nummers – vaak speelt hij covers – op een ep te zetten. Het was zijn goede vriend producer Jonathan Scheerlinck – in bepaalde middens wereldberoemd als Fernant Zeste – die er hem toe aanzette om de zes liedjes op een ep te vereeuwigen, vandaar ook de toepasselijke titel A Long Way.
Beter laat dan nooit, zeker als het zo innemend is als wat Klaas Poppe hier doet. Zelf omschrijft hij zich op zijn VI.BE-pagina als een man met baard en bril. Eenvoud siert en dat geldt tevens voor zijn muziek, ook al is de aankleding ervan bijna minimaal majestueus. Dat laatste is te danken aan de topmuzikanten waarmee Klaas samenwerkte zoals Lode Verbanck (viool en mandoline), Peter Eeckhout (contrabas), Fernant Zeste himself en Janis Vancoppenolle die we al een hele poos van Nimbus Cart kennen.
Luisterliedjes van een troubadour die evenveel raakvlakken hebben met Van Morrison (de stem!) of Nick Drake (de romanticus!). Liedjes die één voor één zowel iets troosteloos als hoopvol uitstralen en daar zal de bewondering voor Mark Lanegan wel voor iets tussen zitten, want samen met Fernant en Janis zit hij bij de coverband The Wolf en je mag tweemaal raden wiens songs ze spelen!
Op 29 juni staat Klaas Poppe met zijn band in Herberg Macharius in Gent voor een Luminous Fest-editie.
