We waren al enthousiast over de vooruitgeschoven singles Heat en Electricity. Maar nu is er eindelijk het full album Momentum. Hoe passen die beide singles in de plaat en vooral: it is any good? Het kort antwoord is: Yes, it is. Het lange antwoord is complexer: Yes, is is. Meer je krijgt het niet zomaar cadeau.
Momentum is namelijk een typische groeiplaat. Iets wat in deze dagen van streaming niet langer populair is. Want tegenwoordig, jongens en meisjes, moeten de platen instant hip zijn. Het publiek mag niet te veel tijd hebben om erover na te denken, laat staan ze eerst -tig keer moeten gehoord te hebben om ze te liken.
En laat Momentum nu net zo’n tegendraads album zijn. Na de eerste beluistering dachten we zelf: hmm, ok, niet slecht maar is dit het maar? Een gevoel dat langzaam vervaagde naarmate het aantal luisterbeurten toenam. Om uiteindelijk te moeten concluderen dat Momentum een beeldschone plaat is. Maar dus wel eentje die de tijd neemt om zijn schoonheid te tonen.
Op Momentum krijgt de luisteraar Julien Tassin die drie kwartier lang solo zijn ding doet. Een elektrische gitaar, redelijk sec, bijna niet vervormd daar effecten, neemt alle tijd om een verhaal te vertellen. De Luikenaar aarzelt, denkt na, zet twee stappen vooruit en er weer eentje terug. Het is een plaat die zoekt, meandert, aarzelt. Die zijn tijd neemt en de luisteraar aanmoedigt dat ook te doen.
Het is ook een echt album. In die zin dat ze het beste werkt als je het werk volledig tot je neemt. Er zijn wel een paar tracks die eruit springen. Het eerder aangehaalde Heat en Electricity bijvoorbeeld, of het zalig verhalende Favelas, maar de nummers zijn maar zo goed omdat ze perfect ingebed liggen tussen de overige 7 tracks.
In een interview met Luminous Dash vertelt Tassin over zijn invloeden voor dit album. Hij haalde mensen en zijn omgeving aan als inspiratiebron. Maar hij had het ook over films en beelden. En dat is exact hoe de plaat klinkt. Als een soundtrack voor een arthouse roadmovie. In de bespreking van Heat hadden we het al over de soundtrack bij een fictieve David Lynch- film en deze plaat bevestigt dat beeld alleen maar. Met Momentum schreef Julien Tassin een album waarbij het zalig bij wegdromen is. Als je bereid bent er wat tijd in te investeren, wacht je een wonderlijke reis.
