John Carroll Kirby is een Amerikaans componist, pianist en producer uit L.A. die zich tot nu toe vooral achter de schermen bezighield voor en bij andere artiesten. Hij werkte als muzikant mee aan producties van Solange, Frank Ocean, Norah Jones, Miley Cyrus, Will.i.am en nog een handvol sterren uit het Amerikaanse pop firmament.
Septet is alweer ’s mans zevende album, al moeten we eerlijk bekennen dat de eerste zes ons stierlijk ontgaan zijn. Niet getreurd echter, nummer zeven kwam ons ter ore dankzij een vriendelijke por van de lieve mensen van PIAS en dat vonden we helemaal niet erg.
Voor Septet ging Kirby aan de slag met zes muzikanten uit de Amerikaanse jazz-scene waarmee hij, vlak voor corona toesloeg, een concert speelde in de, recent gesloten, Blue Whale Jazz Club in L.A. Corona, lockdown, 64 Sound Studio… (we vatten de bio kort samen) et voilà: Septet was geboren!
In acht nummers gaat Kirby op stap door de natuur van L.A. Hij doet dat tijdens een imaginaire wandeling met een (echt bestaande) poema die de naam P64 kreeg, aan de hand. Het verklaart meteen de titel van het nummer P64 By My Side. Hij beschrijft muzikaal wat hij ziet en hoe natuur en cultuur met mekaar in dialoog gaan. Hij doet dat op een erg speelse, laidback, jazzy en chille manier. Met veel gevoel voor soul, wat Zuid-Amerikaanse invloeden en een wel erg vette knipoog naar de jaren 70, kuieren we door straten terwijl onze feliene vriend goedkeurend spinnend en met elegante tred naast ons wandelt.
Op Septet horen we muziek die soms vervaarlijk balanceert op de dunne lijn waar jazz en easy listening mekaar raken. Gelukkig slaagt Kirby erin nooit de overstap te maken naar de dark side. Spannend wordt het nooit, daarvoor is dit album echt veel te voorspelbaar. Maar de boog moet niet altijd gespannen staan toch? Soms heb je gewoon zin om wat rond te struinen met een poema aan je zijde, terwijl je vriendelijk naar de voorbijgangers glimlacht die met een wijde boog om je heen wandelen.
