De creatieve waan van Intige Taluure blijkt weinig grenzen te kennen. Nadat ze met de heer Pawlowski op het nieuwste volume van Newton’s Flat Fidelity voldoende nummers uit hun mouw schudden om heel Limburg gedurende een jaar van betaalbare stroom te voorzien, als dat rationeel gezien een mogelijkheid was, brengen ze met Poep De Disco nog vijf nagelnieuwe nummers uit op vinyl.
Kortjakje stond duidelijk in de verkeerde rij bij de bedeling van een goede gezondheid. Enkel op zondag niet ziek zijn, we zouden het ons amper kunnen voorstellen. Vermoedelijk was het dan ook de rij met vlektyfus of de pest waarin het ongelukkige factotum stond aan te schuiven. Op titeltrack Poep De Disco lijkt hij echter een kleine opflakkering in zijn door ziekte ‘geïnfesteerde’ lijf te vinden en dit door middel van een kazoo.
Na anderhalve minuut verdwijnt op de titeltrack echter elke link met het ongelukkige Kortjakje en zijn het enkel pure funk en disco die de plak zwaaien. Een cool baslijntje, typische keys uit de jaren 70 en een onweerstaanbare drang tot dansen zijn eigen aan de track. Het duurt dan ook niet lang voor de hustle, de pull, de funky chicken en nog een hele resem andere discomoves de revue passeren bij het beluisteren van deze coole track. Nu, zo eclectisch als het nummer is, zo minimalistisch is dan weer de tekst die voor jouw gebruiksgemak gereduceerd werd tot de drie woorden Poep De Disco. Eindigen doen de heren met het geluid van een luchtalarm dat net een portie spacecake achter de kiezen lijkt te hebben. De enige vraag die ons nu nog rest, is te achterhalen of het de Nederlands poep of de Belgische poep is die ze bedoelen. Uitwerpselen of copuleren, wie kan uitsluitsel brengen? Shaken maar!
Waar het vorige nummer geregeerd werd door disco en ziektes lijkt dat bij Intige Taluure Theme allemaal water onder de brug te zijn. Het nummer start bijzonder spacey en heeft bij momenten wat allures van de parafix uit Merlina. Een oerdegelijke drumbeat ligt aan de basis van dit instrumentale nummer en het is ook dat wat Intige Taluure Theme zijn drive geeft. Nuanceren doet Intige Taluure dan weer met diverse elektronica en noties van hoge overstuurde gitaartonen.
Net zoals de twee voorgaande nummers is ook Come To My Mountain een complete stijlbreuk met alle andere nummers op deze plaat. Melodica, minimalistische gitaar en vrouwelijke vocalen kenmerken Come To My Mountain. De track heeft een zeemzoete feel met romantische impressies en noties van klassieke muziek. Het nummer is bijzonder understated en daardoor meteen ook enorm aangenaam luistervoer. De bijna fluisterende vocalen van Charlotte Nyssens geven het een breekbaarheid die zeer mooi contrasteert met de rest van de plaat. Echt schoon, zoals ze in de stille Kempen weleens zeggen.
Stromboli, 5pm bevat een oerdegelijke staaltje honky tonk piano zoals we die in menig cowboyfilm al de revue hebben zien passeren. De Italiaanse vocalen worden uitgevoerd Miss Margot O en een andere nobele onbekende. Wat nog perfect zou passen in deze combinatie? Ja, inderdaad. Het antwoord is uiteraard de Indische pungi en nog enkele blazers. Eindigen doen de heren van Intige Taluure met onder andere wat aritmisch geklap en kusgeluiden.
Ook voor het laatste nummer van de plaat wordt beroep gedaan op enkele gasten, waaronder: voormalige Evil Superstar Bart Vandebroek die de contrabas voor zijn rekening neemt en Minami Yamaguchi die instaat voor de vocalen. Keep The Big Sadness At Bay wordt gekenmerkt door een vrij rudimentair maar effectief gitaarspel, noties van een 70’s orgel en een xylofoon. Wat ons echter vooral tijdens het nummer opvalt, is hoe duidelijk de contrabas in de mix naar voor komt, iets dat we absoluut toejuichen. Wanneer we het nummer beluisteren, moeten we bij momenten wat aan The Shovels van Erik Debny denken; sweet en simpel maar tegelijkertijd ook kwalitatief en met een hoek af. Ook dit nummer is net als Come To My Mountain eerder rustig van aard, hoewel de pianobreak op en af de berg lijkt te lopen als ware het op de vlucht voor de verwoestende lava van de Stromboli.
Met Poep De Disco levert Intige Taluure geen wereldplaat af maar we vermoeden dat dat ook nooit het doel was. Ze voorzien met hun nieuwe telg voldoende variatie en kwalitatieve nummers om voor een intrigerende en aangename luisterervaring te zorgen en dat is voor ons als muziekliefhebbers al meer dan voldoende. Dat we 20 euro van ons budget gaan uitrekken om één van de 150 exemplaren aan onze platenkast toe te voegen staat vast, nu enkel nog kiezen uit de 150 verschillende covers. Ja, je leest het goed, elk van de 150 transparante vinyls heeft een unieke cover gemaakt van behangpapier.
Voor de fans hebben we overigens nog goed nieuws aangezien Poep De Disco, het eerste deel is van een drieluik aan platen. To be continued…
Hieronder alvast de nodige links om je van je zeer terechte aanschaf te verzekeren.
INTIGE TALUURE: BANDCAMP – FACEBOOK
