Wie graag eens ronddwaalt in nostalgische gedachten en een muzikaal ontsnappingsogenblik uit onze hectische samenleving wenst, kan niet omheen de gitaarambient van Hammock. De gitaristen Marc Byrd en Andrew Thompson weven al bijna twintig jaar intense atmosferische soundscapes aan elkaar. Het uit Nashville, Tennessee afkomstige postrockduo brengt met Love In The Void hun twaalfde studioalbum uit.
Op Love In The Void verdiept het duo zich nog verder in het perfectioneren van hun emotioneel geladen geluidsgolven. Hammock blijft muzikaal evolueren en laat op dit album ook verfijnd en melodisch gitaarvlechtwerk horen. Aan het album werken heel wat gastmuzikanten mee. De etherische stem van Christine Byrd (Lumenette) zorgt voor een Sigur Rós knipoogje bij de warme en ontspannende klanken. Matt Kidd (Slow Meadow) is verantwoordelijk voor de piano toevoegingen en orkestrerende sferen op het album.
Love In The Void produceert een bubbel van dromerige en nostalgische reflecties waar men niet meer uit wil. De wolk van zachte zweverige klanken wordt daarentegen regelmatig met wat ruwere postrocksignalen bijgekleurd. De gitaarweefsels laten zich gewillig absorberen in de bloedbanen waarbij er een verslavend effect kan ontstaat.
Hammock ontwikkelt op meesterlijke wijze een knuffelend geluid dat met de toevoeging van shoegaze elementen hun droomachtige sound van een scherp randje voorziet.
Love In The Void is een boeiend werkstukje dat de luisteraar gidst naar een opvallend helend en bijna therapeutisch klankgebied. Dit is een escapistische topplaat waar de fans van onder andere Sigur Rós, Daniel Lanois, Jeff Pearce, Vision Eternel en Musicformessier van gaan smullen.
Facebook – Instagram – Website – YouTube
