Telkens we Udo Van Roosbroeck tegenkwamen in Mechelen, was muziek een van de belangrijke gespreksonderwerpen en was hij op dat moment met muziek bezig of betrokken bij een of ander muzikaal projectje. Een eigen release moest er dus geheid ooit wel eens van komen. Welaan dan. Onder de vlag van Granola Import heeft de Mechelse singer-songwriter en producer met Scratch The Surface, een eerste ep klaar. We legden ons gewillige oor te luister en hoorden een fijne selectie verhalende liederen, met een flinke dosis weemoed en deemoed, maar ook – al dan niet bedoelde – humor. Steevast gedrenkt in een wat donker sausje, in een glasheldere intimistische productie van Dirk Miers die ook percussie verzorgde op vier van de zes songs.
In de beknopte luisterduur van iets meer dan twintig minuten, slaagt Granola Import erin je mee te zuigen in zes ontwapenende verhalen, al dan niet omhuld met een donker randje, stuk voor stuk sterke composities. Zowel de klankkleur, alsook de kunst om pakkende verhalen te vertellen, doen ons denken aan Bram Vermeulen, maar ook, en misschien nog meer, aan Leonard Cohen. En als je je ogen sluit, hoor je met wat fantasie ook de jonge Cohen. Het totaalgeluid en het wat donkere, melancholische sfeertje, doen ons dan weer refereren naar The Triffids en David Lynch. Vergezocht? Misschien.
Scratch The Surface opent met het bijzonder sfeervolle Ambitions. Begeleid door een weemoedige accordeon, voortgestuwd door een gipsy-gitaartje en omgeven van een ‘heel lang geleden-sfeertje’. Wat opvalt is hoe aangenaam het stemgeluid van Udo Van Roosbroeck klinkt, en hoe mooi zijn stem hier accordeert met dat van zangeres Patricia Van Cutsem. Ook in de melancholische titeltrack schitteren beide stemmen, zowel in de samenzang als in het machtige geneurie; een song die behoorlijk Leonard Cohen-esque te noemen valt, vol van deemoed, weemoed. Heel erg mooi, deze Scratch The Surface.
De weemoed is zowat een constante op deze ep. Luister zeker ook naar de lotgevallen van de Iranian Marketing Girl From Toronto (en de vertolker?). Het lijkt wel of de harmonica treurt en Van Roosbroeck zingt het doorleefd en met heel veel gevoel. Erg aangrijpend!
“You better change your sorry ways before you’ll be to late to lift me up and make me feel complete” klinkt het in Decency, een wondermooi liedje, dat stevig aanschurkt bij Blue Velvet, en ook in dat zelfde sfeertje badineert. De mooie vrouwenstem is hier die van Joanna Luna.
Luisterend naar Sea Blue Crush waan je je in een Iers havenstadje waar de lokale bard je in de lokale pub het verhaal vertelt en voor je zingt. De barden van dienst zijn hier Van Roosbroeck en Slow Bear.
“I’ll never know the words of your tatoo…”. Met nog een flinke portie weemoed in het Engels en Frans besluit Granola Import de debuutep met Maria.
Op Scratch The Surface speelt Udo Van Roosbroeck veel zelf, soms alles. Alvast zang, accordeon, gitaar, harmonica en basgitaar op Ambitions en Scratch The Surface neemt hij voor zijn rekening. Zangeressen Patricia Van Cutsem en Joanna Luna staan hem vocaal bij op respectievelijk Ambitions, Scratch The Surface en Decency. Slow Bear zingt mee op Sea Blue Crush. Dirk Miers drumt op vier van de zes nummers, de klarinet-klanken zijn van Jan Van Poyer, Jeff Assy speelt contrabas op Decency, Frank Wuyts op Scratch The Surface en Jef Verheyden tekent voor de zalige tuba op Sea Blue Crush.
Scratch The Surface is een fijne eerste kennismaking met Granola Import. Udo Van Roosbroeck heeft een bijzonder aangenaam stemgeluid. De multi-instrumentalist pakt op deze debuutep uit met stevig songmateriaal dat absoluut naar meer smaakt. Laat maar komen!
Scratch The Surface is uit sinds 3 maart op Records DK, en ook te vinden op Spotify en andere streaming services.
