Je biologisch geslacht is een geschenk bij de geboorte. En iedereen kent ondertussen de ‘foute cadeaus’. Kort door de bocht? Misschien, maar soms is het ook écht niet meer dan dat. Je kreeg iets, waarin je jezelf niet herkent en waar je eigenlijk zo snel mogelijk vanaf wil. Als dat over je eigen lichaam gaat, is het uiteraard heel veel meer dan dat.
Als je genderidentiteit niet overeenkomt met je biologische geslacht dat je bedeeld werd bij de geboorte, is topchirurgie vaak een oplossing. Een oplossing die pijn doet en littekens nalaat. Littekens op je huid. In je hart. In je hoofd. Dat wist Eyemèr – na hun debuutalbum Temporarily Colourblind en hun eerste ep Good Mourning To You – prachtig te verwoorden en verklanken in hun pas verschenen ep Transition Town.
Op de cover van deze ep staat een tiny house met daarin een persoon. Een sterk symbool voor wat de nieuwe ep van Eyemèr uitdraagt, want het symboliseert dat de persoon zich eindelijk thuis voelt in hun lichaam. De persoon heeft de duidelijke littekens van de borstoperatie. De twee lijnen aan beide zijden van het huis, met daarboven kleine cirkels staan voor topchirurgische littekens en tepels. Een klein huisje dat (uit)eindelijk sterk staat in zijn vorm en een deel is van Transition Town.
Over liegen tegen je moeder, je vader en ook tegen jezelf, als je jezelf tegenkwam in de foute spiegels… Maar toch ervan overtuigd zijn dat het goed komt en dat je je geen zorgen hoef te maken. Over zoeken, ontkennen, maar vooral aanvaarden. En bij Eyemèr klinkt die aanvaarding breekbaar oprecht, maar zo zelfverzekerd. Vergezeld van de pijn die we horen in hun stem in No Need To Worry, maar ook de warme omhelzing van het natuurlijk akoestische gitaargetokkel.
En met dat getokkel opent ook Locked In My Head. “For a minute the world doesn’t end…” Maar naast gitaar en stem, horen we op deze ep ook strijkers, drums en synths. Subtiel aangebracht en erg precies geplaatst. Knap.
“Don’t lie”, galmt het na in Compulsive Liar. Het verdriet in je lichaam dat een constante is en enkel geheeld kan worden in jezelf. De natuurlijke percussieritmes die de track dof aandrijven, in contrast met de etherische vocalen dragen die melancholische ‘sadness’ uit.
Zonder grenzen is ze, de liefde. Love Is Love. En daar hoef niemand uitleg over te geven, want liefde is positief. En toch vindt Eyemèr de juiste klank en woorden om het uit te leggen.
Reborn – samen met Ryan Cassata – hoorden we enige tijd geleden al, als voorproefje op deze ep. Over dokters die beslissen over je lichaam, met operaties die vrijheid brengen.
(Her)lees hier onze review van Eyemèrs single Reborn.
Zuiver, open en (opr)écht laat Eyemèr een intens emotioneel geluid klinken in vijf mooie indiesongs die hard het hart raken. Kippenvel, tranen en stof tot nadenken, maar evengoed vijf nummers met een tikkeltje magie om gewoon te genieten van die ontwapenende stem van Eyemèr.
Met dit album wil de non-binaire Arlo De Vreese muziek creëren voor andere transgender personen, alsook het thema bespreekbaar maken binnen een maatschappij die nog vaak transgender personen als minderwaardig behandelt.
De ep Transition Town is digitaal en op cd verschenen.
