Cuttermess debuteert met hun ep Take ‘m To The Guillotine, een kort maar krachtig werkje bestaande uit drie nummers.
Cuttermess begint sterk, met titeltrack Take ‘m To The Guillotine. Een stevig thrashnummer dat het vooral van zijn snelheid moet hebben. Zanger Kris gooit in de eerste minuten verschillende zangtechnieken door elkaar. Dat voelt echter aan alsof hij zelf nog niet goed weet hoe hij het nummer eigenlijk wilt zingen. Over de instrumentatie van de band valt niet veel op te merken. De gitaren klinken strak, zoals je zou verwachten bij een thrashmetalband, enkel spijtig dat er niets vernieuwends of verrassends in zit.
In Resort To Violence klinkt de zang een pak beslister en concreter wat het nummer ten goede komt. Opnieuw een sterk thrashnummer, maar het is nog steeds wachten op de beloofde hardcore-punk invloeden van de crossover…
Afsluiter is The Madness, een nummer dat toch iets of wat losbreekt uit de thrashformule van de vorige twee nummers, maar het is too little, too late. Hoewel dit het beste nummer is van de ep, is het geen uitschieter van formaat.
Als je van een streep klassieke thrashmetal houdt, is Cuttermess zeker een band voor jou, maar verwacht je aan niks vernieuwend. Deze ep had zoveel meer kunnen zijn, maar het is er eentje van dertien in een dozijn geworden.
