Gitaargedreven postrock die zich toespitst op soundtrackachtige sferen, dat is in een paar woorden waar Collapse Under The Empire voor staat. Chris Burda en Martin Grimm doen het al sinds 2008 en maken met iedere plaat meer indruk. Ze verbreden telkens hun instrumentale wereld en zijn absoluut niet bang om hier en daar nieuwe elementen toe te voegen.
Wat ze zelf niet zo goed kunnen, drummen bijvoorbeeld, laten ze doen door bevriende muzikanten. Dat is deze keer Nando Schäfer, die zijn drums perfect ondergeschikt weet te maken aan de gitaren, piano en elektronica van zijn broodheren.
Donkere, ietwat melancholische muziek is het ook deze keer, met de cirkel van het leven als rode draad. Van geboorte tot dood tot wedergeboorte, van dood, vrede en verlossing. Mooi opgebouwd als één geheel wat zorgt voor heel afwisselende sferen. Van uitbundig tot triest, van wild en vrolijk tot berustend en verdrietig.
Het duo, of trio in dit geval, weet zo ook zonder woorden een verhaal te vertellen dat zonder veel extra uitleg goed is te volgen. Het zou dan ook niet verwonderen als delen van dit album zouden opduiken in documentaires allerhande, zoals al frequent eerder met nummers van hen gebeurde.
Dat groeiproces van deze band uit Hamburg zal nog beter te volgen zijn voor mensen die zwaar fan zijn van het duo of die niet op een paar euro’s hoeven te kijken. De vinylversie van Recurring zal namelijk alleen te verkrijgen zijn in de elf lp’s tellende box Works 08-23. Die zal alle albums, inclusief deze nieuwe, en alle nummers die op singles of verzamelaars of wat dan ook verschenen, bevatten.
De evolutie van een band die eerder bedeesd binnen de postrockgrenzen kleurde tot een band waarmee binnen en buiten de instrumentale postrockwereld rekening mee wordt gehouden, zal dan prima in de verf komen te staan.
Recurring is dan ook een heerlijke plaat die zonder probleem enkele keren na elkaar kan worden gedraaid, op cd dan wel. Op de box, en dus de vinylversie, is het nog een paar maanden wachten.
