Dat ons Belgenlandje een broeihaard van death metal bandjes is, is een alomgekend feit. Tegenwoordig kan je zowat elke dag wel een groepje zien spelen in één of ander café of zaal. We hebben er ook hele goeie, zoals Fractured Insanity, Carnation of Wound Collector. Stilaan mogen we ons ook opmaken voor het Tongerse Catharsis, dat zich op harde en eigenwijze manier begint te roeren. De band gooide onlangs een veelbelovend mini-album op de markt. Onder de simpele titel I levert de band vier nummers af, elk met een eigen karakter en elk boeiend genoeg om nieuwsgierig te worden naar de toekomst.
Het geheel begint met het moorddadige As The Crow Flies dat met een verwoestend tempo doorraast. Boven die furieuze muziek brult Johnny – Larz – Van Rompu als een bezetene de longen uit zijn lijf. Larz deed dat vroeger ook al bij Death’s Bride en Leech 54 en doet dat nog steeds met dezelfde overtuiging en hetzelfde enthousiasme. Gaandeweg horen we ook meer melodie in de muziek. Squidnunc en zeker de single Cauchemar zijn in dat opzicht fijne smaakmakers die blijk geven van muzikaal vernuft. Het maakt ons benieuwd naar wat de toekomst te bieden heeft.
De heren zijn fan van bands als Death, At The Gates en Carcass maar ook gewoon van bands van eigen bodem zoals Slaughter The Giant en Insanity Reigns Supreme. Misschien is dat nog wel het tofste aan Catharsis en bij uitbreiding de hele Belgische death metal scene. Ze amuseren zich en steunen elkaar. Ze dragen elkaars band shirts en komen naar elkaars optredens kijken. Zo hoort de underground scene te zijn en zo mag die nog héél lang blijven bestaan, net zoals Catharsis zelf. Samen headbangen is toch altijd nog net iets beter dan alleen.
