Recht uit Eiffeltorenstad komt het duo CandyCash, bestaande uit beatknutselaar James Saucerfull en vertelster Pandra Vox, met een nieuwe plaat. Behoorlijk onverwacht trouwens als we merken dat de twee vorige platen dateren van respectievelijk juli en september 2012, of dat is toch wat hun eigen Bandcamp-pagina te melden heeft. Het bioblaadje spreekt namelijk ook over een plaat genaamd Anticraft uit 2009. Om het nog wat ingewikkelder te maken melden ze dat L’Ombre Des Fauves uitkwam in november 2023, terwijl het album nu wordt aangekondigd. Ingewikkeld dus. Ze spreken trouwens over een boek / magazine terwijl we hier, tenzij onze geest echt truken met ons uithaalt, een cd zien liggen. Eentje dat blinkt als een beier met dertien liedjes op, waarvan het gros in het Frans wordt gezongen / verteld / getetterd en een paar in het Engels.
James Saucerfull zet onde de lyriek van Pandra Vox ietwat dromerige triphop met atmosferische en cinematografische ingrediënten. Speels hier en daar, dansbaar zo nu en dan maar nooit expliciet, pogen ze artiesten als Amanda Palmer, Woodkid tot zelfs tante Björk naar de kroon te steken, maar het blijft bij dappere pogingen.
“Niet te klasseren electropop” is wat CandyCash zelf beweert te maken. Van die electropop kunnen we nog enigszins volgen. Klasseren onder net niet goed genoeg is ook een klasse natuurlijk. Het klinkt ons allemaal een beetje te mager in de oren, een beetje te bezadigd, te zelfzeker, maar het werkt niet. Naar het einde van het album toe probeert Vox de chanteuse uit te hangen op een bedje van iets experimentelere elektronica, maar ook daar weet het duo niet helemaal te overtuigen. CandyCash blijft proberen, volgt diverse trippyhopwegen, maar verdwaalt telkens weer in plastieken electropop voor megaconsumptie die niet in de supermarkt is geraakt.
