Dat je met YouTube aardig bekend kan worden is al lang geen geheim meer. Dat heeft ook Simon de Wit mogen ervaren. Hij begon in 2013 met zijn eigen YouTube kanaal. Toen nog gewoon onder zijn eigen naam en in het Nederlands. Na een tijdje begon Simon ‘One hour song challenges’ te doen waarbij hij in één uur tijd een bekend nummer volledig omvormt en opneemt.
Hij merkt dat er meer en meer interesse komt voor zijn video’s over de landsgrenzen heen en na enige tijd zoekt hij dan ook naar een nieuwe artiestennaam die meer internationale uitstraling heeft. Blanks wordt geboren. Blanks maakt ook volledige “styleswaps” waarbij hij bijvoorbeeld Better Now van Post Malone in een 80s jasje steekt. Dat weet zijn publiek wel te smaken en de song gaat viraal.
Blanks maakt samen met zijn fans nummers via Instagram. Goed bekeken want hij zorgt zo voor een hoge betrokkenheid en de fans geven mee de input over zijn muziekteksten. Zo profileert Blanks zich meer en meer als een originele songwriter en producer. Blanks’ nummers worden goed gedeeld over de hele wereld waaronder ook op de Facebookpagina van LADBible. Dat zorgt ervoor dat hij nog meer bekendheid geniet bij een wereldwijd publiek. Van alle nummers die hij tot nu toe zelf heeft geschreven, maakt hij een compilatie die nu de eerste ep vormt.
Die ep is een verzameling van nummers in een dreampop-80s stijl die de luisteraar meteen een goed gevoel geven. Je kan Blanks omschrijven als een over-excited puppy die zelf in nare situaties blijft kwispelen met zijn staart. Het eerste nummer Favorite Nightmare bevestigt die stelling alleen maar. Of hoe je met synthesizers van een breakupsong toch een feelgood nummer kan maken. Het nummer start met de zinnen: “Ice cream kisses, baby, We’re in your dad’s Mercedes, The radio is playing 80’s songs”. Het beeld dat daar wordt geschetst, vat ook de plaat samen.
Dance Alone is de song die eruit springt. Blanks had in 2020 een tour gepland door Amerika en Europa. Maar net zoals bij zovelen, strooide het duivelse virus roet in het eten van Simon. Uit die tegenslag ontstaat het catchy nummer dat dagenlang in ieders hoofd blijft steken. De “aaahs” in het begin van het nummer zorgen ervoor dat je meteen wordt meegenomen in de dagdroom. Het refrein maakt dat je niet stil kan blijven zitten en mee wil dansen en springen op het nummer.
Seaside is een “go with the flow” song. De nostalgische tekst en de 80s vibe zorgen ervoor dat menig jongere aan anemoia lijdt: nostalgie voor een tijd die ze zelf nooit hebben meegemaakt. De rest van de ep is weinig verrassend hoewel alle nummers wel één voor één potentiële hits zijn. Bittersweat is een dreampop nummer waarbij het gebruik van de ukelele een versterkend effect heeft.
Bij Wave zorgt het gitaarspel ervoor dat je je op een Hawaïaans strand bevindt met een cocktail in de hand. De baslijn die Blanks gebruikt voor Higher zou dan weer zomaar uit een nummer van Tame Impala kunnen komen.
Cheap Soda’s And Ice Cream Kisses is een allround feelgood plaat die recht doet aan het 80s tijdperk met happy synths en catchy baslijnen.
