Een hele boterham, dat is het minste wat we kunnen zeggen over de vijf cd’s tellende box Blank Generation. De box biedt dan ook een uitstekende staalkaart van allerlei vormen van punkrock in de Verenigde Staten en Canada in de periode dat het genre echt brokken maakte.
De box is, uiteraard, vernoemd naar het gelijknamige nummer van Richard Hell, een tot oerklassieker verworden song die inspiratie blijft bieden, ook aan de jonge garde van heden ten dage.
Het leuke aan deze uitgebreide compilatie is dat het begrip punk heel ruim wordt opgevat. Uiteraard zijn de bands die aan de oorsprong van de Amerikaanse punk, en bij uitbreiding de Britse, aanwezig, gaande van Richard Hell & The Voidoids over The Ramones tot Patti Smith, Blondie en Television. Maar daar blijft het niet bij. Ook Pere Ubu, The Dead Boys, Crime, Dead Kennedys, The Germs, The Weirdos en Mission Of Burma zijn vertegenwoordigd.
Dat toont meteen aan dat de punk die op deze set werd verzameld, veel minder eng is dan wat meestal te vinden is op gelijkaardige verzamelaars als het draait om Britse punk.
Het blijft daar ook niet bij, want ook bijvoorbeeld Suicide en The Residents passeren de revue, bands die eerder qua attitude very punk waren dan in hun muziek.
Er zit ook een mooie evolutie in de volgorde van de aantredende bands. Naar het einde toe bloeit de scene helemaal open met bands die misschien nog invloedrijker werden dan de bands uit de jaren 1970. Denk maar aan The Feelies, The Dream Syndicate, The Gun Club, Wall Of Voodoo of Minor Threat.
Inderdaad, zeer uitputtend en breed opgevat. En we vermelden eigenlijk alleen wat richtinggevende grote namen, want tussen de 130 (!) nummers staan er heel wat die wij voor het eerst hoorden. Ook van een deel van de bands hoorden we zelf nooit eerder, al zullen mensen die gespecialiseerd zijn in het genre en dit tijdperk er wellicht heel wat meer als bekend beschouwen dan wijzelf.
In elk geval is dit een set waarin het heerlijk verdwalen is, hier en daar mee schuddend als het een klassieker is (in ons hoofd) of verwonderd opkijkend als we een nummer dat we niet kenden horen maar dat we meteen superbe vinden.
We kunnen weer even tegen wat bagger na het doorspitten van deze Blank Generation.
