Amatorski is terug. Jawel, het Belgische antwoord op Portishead en Sigur Ros tegelijk en in dezelfde hoge divisie spelend staat er weer. Terecht bejubeld bij het prachtige debuut Same Stars We Shared in 2008, met als resultaat een weerom wonderlijk en feeëriek geluidslandschap; want dat is het nieuwe album Curves and Bends, Things Veer wel.
Tien jaar na From Clay To Figures zijn Inne Eysermans en haar kompanen terug van nooit echt weggeweest. Of dat goed nieuws is? Nee, dat is fantastisch nieuws, want opnieuw kan de luisteraar zich laten bedwelmen en betoveren door het ingenieuze en intimistische melancholisch dromerige universum van Amatorski, ironisch genoeg het Pools voor amateuristisch.
Na From Clay To Figures was het plots stil. De pauze was niet gepland, maar de bandleden begonnen andere dingen te doen. En toen waren we plots tien jaar verder. Terug van niet echt weggeweest dus. Liefhebbers kunnen op beide oren slapen, de gekende ingrediënten van dat unieke, veelal betoverende bandgeluid zijn aanwezig, incluis die breekbare stem van Eysermans die nu wat minder hees klinkt.
Waar tien jaar terug – terecht – al lustig met termen postrock en lo-fi werd gegoocheld, voegen we daar nu ook graag dreampop aan toe. De klankkleur werd weidser en voller, zonder aan intimiteit in te boeten, noch ingetogenheid. Dus niet die kamerbrede sound van, pakweg, het overigens fantastische, Beach House. Met alle respect voor genoemde band, zit er toch veel meer finesse en subtiliteit in het ‘geactualiseerde’ Amatorski.
De titel van het album haalde Eysermans uit het boek All Art is Ecological van filosoof Timothy Morton. Curves and Bends, Things Veer is ook geïnspireerd door het boek en verkent de relaties tussen mens en natuur en de objectgeoriënteerde ontologie, de levensvisie die mens, dier en plant als gelijkwaardig beschouwt. Ook de klimaatverandering, de Black Live Matters-beweging en de recente Corona-epidemie brachten inspiratie voor de nieuwe plaat. Maar Eysermans staat niet Bono-gewijs te preken met de megafoon natuurlijk.
Gewoon genieten van de tien machtige composities op Curves and Bends, Things Veer kan natuurlijk ook. En genieten dat valt er volop op deze nieuwe worp van Amatorski.
Het album opent met het bijzonder aparte 20/04, gekenmerkt door ietwat verstoorde en ontsporende klanken, zachte en lijzige zang van Eysermans, soms haast atonaal, toch o zo harmonieus. Indrukwekkend. In alle subtiliteit volgt dan Years To Come, een gezapige, dromerige en sprookjesachtige trip.
Dolende drums tikken Diatomea op gang, ze blijven de verstrooide backbeat van de track, terwijl meer minimale soundscapes zich demonstreren. Inne zingt prachtig. Zoveel te ontdekken op amper twee minuten en elf seconden tijd. Het volgende pareltje staat dan al klaar en High The Tides lijkt wel de logische verderzetting van Diatomea.
Soms doet de stem van Inne ons zowaar aan Nico denken. Dat is bijvoorbeeld zo in Come To Dust, met weerom fraaie soundscapes, een bezwerende drumtrack, zachtjes uitwaaierende gitaren en Inne’s stem die sfeervol slaapwandelt doorheen deze compositie. How You See You Saw, past er prachtig achter en manifesteert zich als die bedwelmende drone van net geen drie minuten.
De backing track van Welcome had zo van Trans Siberia Express kunnen komen. Het heeft verder niets met Kraftwerk te maken natuurlijk, maar eens je dat gehoord denkt te hebben, kan je dat niet meer niét horen, toch? Welcome is verder gezegend met atmosferisch aanzwellende keys, de stem van Inne hier meerlagig op de voorgrond en in de fraaie achtergrondkoortjes. Hadden we trouwens al gemeld dat Inne prachtig zingt op deze plaat?
Nebula lijkt wel het wat jongere broertje van Welcome, ook hier met een voorzichtige vaart, en weerom rijk voorzien van effectjes en dito sfeerschepping. Op zijn beurt badineert Echo Variations dan weer op een bescheiden beat zowaar; swingend op zijn Amatorski’s, fragiel dansbaar dus. Veel sfeer opnieuw en rijk gearrangeerd met erg mooie strijkers ook.
Het genietparcours eindigt met een bijzondere soundscape die naar de titel The Garden luistert. En dan zit Curves and Bends, Things Veer er alweer op, een trip van slechts een halfuurtje (en twee seconden), maar wàt een halfuurtje! Maar beter een perfect uitgebalanceerd parcours, gebald in een bescheiden halfuurtje dan een lange plaat met opvulsel, niet? En niets dat ons belet om meteen opnieuw aan het album te beginnen, en geheid nieuwe geluiden of effecten te ontdekken, of een vinkje extra te plaatsen bij weer een ander nummer als favoriete track van de plaat? Het zou zomaar kunnen!
Moet het nog gezegd dat Curves and Bends, Things Veer een meer dan geslaagde comeback is? Dankje Inne voor zoveel oorverwennerij! Het wachten meer dan waard. Maar, euh… opnieuw tien jaar wachten, hoeft niet echt hoor…
Curves and Bends, Things Veer is uit op Crammed Discs en verkrijgbaar sinds 1 maart 2024. Ook te vinden op de gekende streamingplaformen, maar doe jezelf of/en iemand anders een plezier en koop toch die plaat maar gewoon!
