Een goed jaar bestaan ze nu en ze kregen onze schijnwerper al veelvuldig maar geheel verdiend in hun gelaat. Lanceerden in die tijd een handvol puike groovy singles, vaak vergezeld van knappe en/of hilarische videoclips en een eerste ep op cassette via Gazer Tapes.
Nu komen ze aandraven met een vinylplaat via Fons Records die meteen de eerste ep en de tweede nieuwe ep herbergt en dus eigenlijk een volwaardig debuutalbum vormt. Lees ons lof over ep 1 hier de losse singles hier, hier, hier en hier, zodat we om deze vinylrelease te vieren het spotlicht eens op de heren zelf kunnen laten schijnen met een interview. Het viertal draagt het bandgevoel kennelijk diep in hun hart, want ze kwamen zelfs voltallig naar de afspraak.
We beginnen dan maar met een gratis promo ronde voor de vinylplaat, waarom moeten mensen ze kopen ?
Thomas (drums): “Omdat het de beste plaat van het jaar is die met héél veel liefde en sensualiteit tot stand is gekomen.”
Sam (bas/vocals): “Sensualiteit is het juiste woord samen met wat bloed, zweet, tranen en nog wat andere lichaamssappen.”
Sensualiteit is gevallen, en dat is een woord dat jullie net als de bandnaam (Sekushi betekent sexy in het Japans) mooi omschrijft, zowel de muziek zelf als artwork, clips en podiumact, al dan niet met een knipoog. Is dat een bewuste concept strategie of pas gaandeweg ontwikkeld ?
Sam: “De band is ontstaan in volle lockdown door een telefoontje van Thomas dat ons bijeenbracht in een repetitielokaal. Toen we daar dan wilden beginnen jammen, viel de vraag wat we eigenlijk gingen doen. Waarop Thomas repliceerde dat hij muziek wilde maken waar wij en het publiek geil van zouden kunnen worden. Dat is dan zo’n beetje de maatstaf geworden waarrond we muziek zijn gaan bouwen. Als we aan een nieuw nummer werken en we worden er niet geil van, laten we het vallen en gaan we naar het volgende idee. Het is dus een soort thema geworden.”
Thomas: “Ik was geïnspireerd door Favourite People en zoiets zag ik wel zitten maar dan anders, nog geiler dus en ik wist meteen welke mijn favoriete mensen waren die ik daarvoor moest bellen. Het is wel zo dat als je geil bent en iemand anders geil wil maken, je altijd beter je best gaat doen om zo te kunnen scoren en dat komt de muziek dan weer ten goede. Kijk, we zijn blanke heteroseksuele mannen en we worden stilaan ook in een hoekje geduwd, uiteraard begrijpen we maar al te goed waar dat vandaan komt en hoe dat geëvolueerd is, maar we proberen ook om het stereotype beeld van mannen die niets liever doen dan boormachines kopen en hun haag snoeien, te doorbreken. We hebben alle vier ook nog eens een sterk vrouwelijk kantje en nemen onszelf ook niet al te serieus, ook dat zet zich dan door in de muziek die we brengen.
Is het niet moeilijker om je instrument te bespelen als je constant geil bent ?
(algemene hilariteit) Thomas: “Ik kan enkel drummen als ik geil ben (nog meer hilariteit), nee het is natuurlijk niet zo dat we per se in ‘erectionele’ toestand moeten verkeren, laten we het platonische sensuele geilheid noemen, want nu zijn we wel héél erg over die geilheid bezig natuurlijk.”
Euh jullie zijn begonnen hé
Sam: “We werken ook op het primordiaal verlangen om te bewegen en dus het dansbare als verleidingsritueel, de oerdrift van het bezwerende en het laten gaan zeg maar. Wat dat betreft zijn we eigenlijk een soort katalysator, we zetten een mood en we hopen dat die overkomt, dat kan subtiel opbouwend zijn of de daadwerkelijke climax en meestal lukt dat soort interageren met het publiek ons wel.”
Thomas (met gespeelde sérieux): “Ja daar heb je gelijk in Sam. Net daardoor kunnen we volgens mij een groter publiek bereiken, ook al zijn we grotendeels instrumentaal. Organisatoren zijn vaak bang dat we dan enkel de ware muzikale fijnproevers gaan bereiken.”
Instrumentale muziek wordt inderdaad en helaas vaak nogal stiefmoederlijk behandeld, jullie gebruiken trouwens wél stemmen maar op een heel spaarzame manier. Vaak als louter extra sfeer scheppend instrument, soms zoals in Moan wordt het dan een daadwerkelijke song, die dan nog raakpunten vertoont met Jamiroquai. Hoe wordt dat stemgedrag eigenlijk bepaald in de band ?
Sam: “Als er in het schrijfproces al meteen gevoeld wordt dat een bepaald stuk muziek niet genoeg draagkracht heeft op zich, kan er beslist worden om er écht een zanglijn aan toe te voegen Dat gaat dus héél organisch in z’n werk. Wel even verduidelijken dat het niet is omdat ik meestal die leadzang voor m’n rekening neem, dan ook als eerste sta te springen omdat als dusdanig te beslissen. Het idee van de viereenheid als band primeert toch op het louter begeleiden van een zanger/frontman.”
Toon (gitaar/vocals): “Dat heet eigenlijk gewoon arrangeren hé, bands met bvb blazers voegen ook trompetten en saxen toe in een arrangement, die hebben wij niet, maar van de vier leden zijn er toevallig twee die bovenop hun instrument ook een beetje uit de voeten kunnen met hun eigen stem, die we dus gebruiken als extra instrument en laagje. Meestal is dat met louter geluiden, soms ook al eens met hele flarden tekst, maar we zijn zeker geen strofe/refrein/strofe band denk ik.”
De groove primeert zeker bij jullie, wat ook opvalt zijn de steeds eenlettergrepige titels, zit daar een bepaald verhaal achter ?
Thomas: “Dat is heel simpel, we beginnen vaak met compleet onnozele werktitels wanneer we een premature versie opnemen en moeten opslaan in de gsm, vaak het eerste wat ons dan te binnen schiet, zoals Chance D’hondt of Royal Belgian Bamischijf waarna we dan daadwerkelijke titels zoeken die nog enigszins refereren aan die oorspronkelijke titel. Een voorbeeld; Monk heette voorheen Misdienaar. Inhoudelijk is er meestal niet echt een connotatie. Wat die één lettergrepen betreft; aanvankelijk was het idee na een daadwerkelijke breinstorm, om bij de eerste ep telkens één lettergreep te gebruiken op de tweede ep dan twee lettergrepen enzoverder, maar dan zitten we binnen een paar jaar en veertien ep’s met een probleem natuurlijk. We zochten toch vooral naar goed bekkende, catchy titels en zijn dan bij de eenlettergrepige titels blijven hangen.”
Tot op heden zijn jullie ook een behoorlijke DIY band met veel goede vrienden achter de schermen die instaan voor het volledige plaatje (opnames, artwork, clips etc..) en dat dan ook nog eens helemaal klopt en er fantastisch uitziet. Ook de stelselmatigheid waarmee dat gebeurt, zodat de aandacht wordt verdeeld, lijkt wel op een heus marketingplan zelfs ?
Sam: “Daar zijn we dan ook heel blij mee en trots op en dat verdient natuurlijk dikke shoutouts naar de extreem getalenteerde Lander Wynants die het grafisch ontwerp voor zich neemt, de samenwerking met Monday Jr voor de clips, een toffe kerel die onze wilde ideeën daaromtrent uitvoerde of net bijstuurde als dat nodig was, Kolja Graphics maakte dan weer die van Moan. Eveline Den Dooven steekt veel tijd in onze socials, dus ik grijp de gelegenheid hier graag aan om ze nog eens extra te bedanken. Wat die stelselmatige marketing betreft, dat heeft dan weer te maken met de luxe van onze belangrijkste shoutout, die voor onze eigenste Youri Van Uffelen die alles heeft opgenomen en gemixt, zodanig dat we inderdaad tracks konden lossen wanneer we daar zin in hadden of het wat plannen en spreiden. Veel bands moeten daar ook veel geld voor neertellen en sparen dan vaak de opnames op voor de albumrelease uit een soort angst om nog niet teveel prijs te geven van die investering. Die planning is ook volledig democratisch tussen ons vieren en de andere betrokkenen, dat is écht het mooie aan Sekushi. Nietwaar Youri, zeg jij ook eens iets?“
Youri (gitaar, synths, opnames, mix): “Klopt allemaal wel, en is ook organisch en logisch bij ons. Iedereen binnen de band heeft z’n specialiteit en neemt bijna automatisch die specialiteit als z’n taak, waardoor je ook scherper kan focussen op die taak, wat in het geheel niets dan voordelen heeft.”
Thomas: “We staan er misschien te weinig bij stil wat we op een jaar tijd al verwezenlijkt hebben, omdat je vaak plannen maakt en net vooruit kijkt naar meer en betere optredens, maar we mogen zeker heel tevreden zijn met de hulp van al onze vrienden, lieven en kennissen die ons en/of onze muziek leuk vinden en dat vaak belangeloos of voor weinig geld doen. De band was in de eerste plaats een Corona project, fun op het moment zonder toekomstplannen want die was heel onzeker.”
En als je vooruit kijkt, hoe ziet de ideale Sekushi toekomst er dan uit ?
Thomas: “We hadden de opnames dus al voor we ons eerste optreden speelde en we wilden niet meteen al onze pijlen verschieten, nu is er een album en hopen we daar alvast een jaar of twee mee te kunnen optreden. Nummers voor een derde ep zijn al in de maak en steken we ook al in de live set om ze te kunnen toetsen, wat wellicht een sfeerverandering op de opnames teweeg gaat brengen. Dus vooral veel spelen hopelijk. Onze grote droom is echter onze eigen studio in de groene rand van de stad met een goedbetaalde butler ‘Robert’ die onze instrumenten klaarzet voor de opname, koffie zet en serveert waarna wij gewoon kunnen jammen. Daarna mag Robert nog alles in de auto laden om naar een fijn optreden te vertrekken. Als er dan nog iemand de minder geile kant, met name de administratie, uit onze handen kan nemen ben ik de gelukkigste mens ter wereld.”
Voilà, de vacature voor een Robert staat bij deze online. Het is De Week Van De Belgische Muziek, dus om af te sluiten nog graag wat Belgische collega’s die jullie kunnen bekoren ?
“Evil Superstars, dEUS, Black Flower, Dijf Sanders! Er wordt ook wel veel goeie rammelende rock gemaakt. Peuk bijvoorbeeld, Pruillip, Shht. De heropstanding van Scoundrels vinden we ook oprecht cool en dat zeggen we niet omdat jij dit interview afneemt. Uiteraard ook nog Farfar (heel getalenteerde jongens, zeker de bassist en gitarist) Kameel, Condor Gruppe, Go March, Compro Oro, Muziekvereniging De Clingse Bossen, Motorik, Love Substitutes, Dino & The Chicks, The Hickey Underworld, Television Programs, Raketkanon, Fake Indians, Star Club West,..”
Oké jullie mogen stoppen, mooi lijstje en dank voor het fijne gesprek heren.
Live: 25/1: Bar Muze – Mol 3/2: Snelle Clara – Deurne (op reservatie!) 9/2: Folia – Retie 20/4: Vonk – Geel (met Kameel) 27/4 De Kuub – Turnhout
Website – Spotify – Facebook – Instagram
