Umm is de vijfkoppige, Gentse band rond Lise Daelemans met Jonas Everaert, Hanne Vandekerckhove, Roos Denayer en Brent Buckler. Ze zeggen van zichzelf dat ze experimentele popmuziek maken. Zelf houden we het op ietwat zweverige dreampop met hier en daar een twist.
De naam van de band verwijst (volgens Daelemans) naar de “oerklank” en zou in het Arabisch “moeder van” of “oorsprong” betekenen. Umm wil de luisteraar met haar muziek naar een mooiere wereld verplaatsen en daarbij staan de teksten eerder in dienst van de muziek dan omgekeerd. Nu hun eerste ep uit is, is het een goed moment om eens na te gaan of ze daarin geslaagd zijn.
The Good Side begint heel sterk met One. Het nummer bevat alle elementen die het typische Umm-geluid definiëren: open geluidslandschappen waarin elektronica een belangrijke rol speelt, zuivere zang en meerstemmigheid die net een beetje anders klinkt. Ook niet slecht maar toch een stuk minder verrassend is Swallowed Up, een goedgemaakt popdeuntje maar misschien net iets te voorspelbaar om lang te boeien. Sea Life is een heel mooi maar kort tussendoortje dat gerust een stuk langer had mogen duren en daardoor een wat onafgewerkte indruk laat.
Met Lovesick gaat Umm terug door op het elan van One. Een van de sterktes van de band is de manier waarop de stemmen van Daelemans en Denayer versmelten en mekaar optillen tot een hoger niveau. Ook in het titelnummer The Good Side merk je dat heel goed wanneer het nummer tijdens het refrein de deuren opengooit en de stemmen je omarmen als een warm, zacht dekentje. Mooi.
Dromerige muziek als die van Umm, die het vooral moet hebben van sfeer, beweegt zich voortdurend op de grens tussen subtiliteit en overdaad. Waar ze in nummers als One, Lovesick en The Good Sideeen perfecte balans vinden tussen beide, lukt dat minder in het laatste nummer Undertow. Soms verdrinkt het nummer in een overdaad aan galm en aangehouden “hemelse” zang, waardoor ook de aandacht begint weg te zweven.
Umm maakt mooie luistermuziek die je meevoert naar een wereld waarin lammetjes vredig grazen in bloemrijke weiden, een wereld waarin het fijn vertoeven is… tenzij je allergisch bent voor stuifmeel.
