Idioritmisch: (1) van monniken die apart wonen, eigendommen bezitten, individueel werken om in hun levensonderhoud te voorzien, en hoewel leden van een klooster onder toezicht van een gekozen raad niet onder direct dagelijks toezicht staan of (2) van zo georganiseerde kloosters.
Of hij idioritmisch kan genoemd worden, is sterk twijfelachtig. Wel is het een feit dat Kevin Newuarts een echte einzelgänger is in zijn project True Zebra. Eigenzinnig en alleen, zet hij donker ritmisch introverte explosies neer met muziek, meestal gekaderd in een ethisch concept met oog voor esthetiek van klank en beeld. Als solo-artiest met de energie van een vierkoppige band, wist hij met eerdere releases, maar ook met sterke live-acts – die zowel auditief als visueel een lust zijn – te bekoren.
En lust is een vaak terugkerend thema in zijn werk. Op zijn pas verschenen album Idiorhythmic nemen de twee levensgidsen het tegen mekaar op. Als het ‘zelf’ ineenstort, is liefde niet meer mogelijk. En het ‘zelf’ wordt vooral gedreven door de twist tussen Logistica (rede) en Thelemia (wil of verlangen). Ze benadrukken de vraag of men de vervulling van de seksuele wil zal verkiezen boven de logica, als men gedwongen wordt te kiezen. We schrijven ‘men’. Want het gaat over hem, maar ook evengoed over jij en ik in de zeven tracks.
Storend elektronische noise gaat in Connection is Addiction al gauw op in het innemend opzwepende ritme en de zachte vocals van Kevin. “Ik voel het. Verbinding is mijn geloof. Ik voel het. Ik proef je binnenkant.” Als dat niet verslavend is…
Verwrongen akkoorden in de intro en de hartslag in Wait Wait Wait en in Weird zetten het eigenzinnig stilistische karakter van True Zebra in de verf. De tracks zijn bijna allemaal voorzien van ademruimte tussen de beats, waardoor ze geen seconde dreigen te vervallen in de soms ‘commerciële look’ die EBM-projecten vaak uitstralen.
Beredeneerde elektronica suist voorbij in Logistica And Thelemia, terwijl dreigend diepe tonen de orde verstoren. Een sterke track die de tweestrijd tussen lust en verstand knap weergeeft. “I don’t trust you…”
Sex laat zwoel traagdiepe tonen horen, die vergezeld van een eighties synth geluid de titel benadrukken. Een track die in snelheid gepakt wordt door het uptempo, van snerpend tikkende ritmes voorziene Move, dat ons tot vlakbij de dansvloer brengt.
De titeltrack Idiorhythmic sluit het album met verve en in duister vertrouwen af. De erg diverse ritmes die ondertussen als een bekende rondom de huid blijven kleven, in contrast met de woorden die in alle zachtheid hoogfluisterend gezongen worden, geven dit knappe nummer met heel wat industrialelementen een bijzonder sterke dynamiek.
Anti-pop als EBM zonder kwistige overdrijvingen, electro zonder te vervallen in herhalingen van legendes, industrial rock zonder brutaliteit, maar vooral een album mét… met de unieke True Zebra-sound, met de esthetiek waarmee Newuarts sounds stileert, met een eightiesflair die ook vandaag even passend klinkt, met dat ritme dat je de dansvloer opjaagt zonder uitgeput te geraken. En ontelbare scenario’s die we kunnen bedenken om deze tracks in af te spelen.
Het album Idiorhythmic is vanaf 17/9 digitaal en in beperkte oplage op cd beschikbaar bij het label Electrock Recordings. Bestellen kan via Bandcamp.
