Sinds Starsailor in 2014 na vier jaar stilte terug bij elkaar kwam, nemen James Walsh, Barry Westhead, James Stelfox en Ben Byrne hun tijd om nieuwe muziek uit te brengen. In de beginjaren van de band moest er om de twee à drie jaar een nieuwe plaat klaar zijn, dat is nu niet meer het geval. Het vorige album dateert al van 2017 met All This Life waarop de band het niveau van de vorige platen zeker haalde, ook al was het acht jaar geleden dat de vorige plaat verscheen.
Het viertal heeft de afgelopen jaren niet stilgezeten James Walsh bracht nog soloalbums uit en trad ook regelmatig in z’n eentje op. Ze vierden de 20ste verjaardag van het debuutalbum Love Is Here met een tournee om daarna ook de 20ste verjaardag te vieren van de tweede plaat Silence is Easy met een tour. Maar ja je kan als band niet blijven terugkijken zodat we nu eindelijk het zesde Starsailor album krijgen.
De band trok terug de studio in met producer Richard McNamara (die ook achter de knoppen zat bij All This Life). We verwachtten dan ook dat de band dezelfde vertrouwde weg zou volgen. Op de eerste single Where The Wild Things Grow was dit zeker het geval maar in single nummer twee Heavyweight hoorden toch een kleine verandering; meer progrock- en pure rockinvloeden terwijl we in Dead On The Money een combinatie kregen van vertrouwde Starsailor met toch weer een flinke portie progrock. We wisten dan ook niet goed wat te verwachten van Where The Wild Things Grow.
De eerste nummers (Into The Wild, Heavyweight en After The Rain) zijn een pure combinatie van progrock en klassieke rock en klinken nu niet echt bijzonder. In Flowers dompelt Starsailor zich onder in americana en in Better Time krijgen we een soort van rock meezinger te horen die niet echt binnen komt. Met een ballad zit je meestal veilig bij James Walsh en co en dat is bij Enough I Should Be Home By Now, Hanging In The Balance en Hard Love ook het geval.
Last Shot ten slotte is zowat de enige typische Starsailor song op de plaat.
Nee, de zesde Strasailor plaat is geen hoogvlieger. Echt slecht is het niet, maar we missen toch wat eigenheid en echt straffe songs.
