Nu de lente bijna in het land is, verlangt iedereen naar de warme zon om de winter te vergeten. Soft Boy heeft daar de bijhorende zonnige, afwisselende soundtrack bij geschreven met het album Always Hungry. Voor wie zich afvraagt wie of wat Soft Boy is: de band ontstond als bedroom-project van de Gentse psycholoog Xander Hamelton. Deze man was al vroeg geobsedeerd door The Beatles en heeft ondertussen ook een flinke boon voor de muziek Blur, Velvet Underground, Big Star en Foxygen. Die invloeden heeft hij verwerkt in zijn ep’s This Took A Long Time en This Took An Even Longer Time die hij volledig alleen opnam en inspeelde.
Ondertussen is Soft Boy uitgegroeid tot een vijfkoppige band en hebben ze hun eerste band album ingeblikt. Op Always Hungry spat de energie en het enthousiasme ervanaf terwijl het er op de debuutep’s iets ingetogener aan toe ging. Met het titelnummer wordt de plaat geopend en daar worden we al onmiddellijk intens vrolijk van. Net als het naar de sixties en seventies ruikende All The Things waar de zon vurig van gaat schijnen. En als die zon dan toch schijnt, is er plaats voor een streepje reggae met het aanstekelijke Voices. Dan volgt het gemoedelijke Gen Z wat gewoon een top single is.
Bij Speak From The Heart gaat het tempo naar omhoog en krijgen we een aanstekelijke, melodieuze garagerocker terwijl in St Eve de reggae vibe regeert met een lekkere groovy baslijn. Don’t Ruin The Love is weer zo’n puur indiepoppareltje dat eigenlijk een klassieker zou moeten worden. Books is een song die The Kinks vergeten te schrijven zijn, gelukkig heeft Soft Boy het wel gedaan. Als The Beatles en The Beach Boys samen een nummer zouden geschreven hebben dan zou het klinken als Willow, wat een prachtig nummer is dit! Afsluiter Gloves On is dan weer een funky, goovy track met af en toe likje reggae en een redelijk stevig einde.
Soft Boy levert met Alway Hungry een knappe plaat af met veel variatie en alleen maar topsongs die de lente zo in huis halen.
