Home ReviewsAlbum ReviewsSIEM REAP – Wishin’ I Was Fishin’ (Heimlich Manoeuvres)

SIEM REAP – Wishin’ I Was Fishin’ (Heimlich Manoeuvres)

by Didier Becu

Siem Reap is het muzikale alter ego van Gilles Demolder (Oathbreaker, Wiegedood) dat hij samen vormt met Wim Coppers (Wiegedood, Crouch) en Jasper Hollevoet (Ventilateur). Met dit project zit hij muzikaal wel mijlenver weg van de zware metalen, maar daarom is het niet minder intens. Integendeel, hoewel dit lo-fi pur sang is voelt iedere track aan als een mokerslag. Soms ironisch, dan weer pijnlijk confronterend en de ideale soundtrack voor wie al eens wil nadenken in en over het leven.

Het begon in 2023 met zijn debuut Now What? waarin hij op uiterst breekbare wijze terugkeek op bepaalde periodes uit zijn eigen verleden. Songs uit het leven gegrepen die niet zomaar worden vergeleken met mastodonten als Sun Kil Moon of Songs: Ohia.

SIEM REAP © SIEM REAP
SIEM REAP © SIEM REAP

Muziek voor treurwilgen, gewoon omdat treurwilgen bestaan, maar zonder de meligheid of het pathetische. Omdat troost zoeken in je eigen tristesse er soms bijhoort. Minimalistisch, zelfs wat troubadourachtig, maar gelukkig zonder de afgezaagde Bob Dylan-clichés. Siem Reap is meer dan iemand die met een gitaar om de nek wat staat te leuteren over het leven. Wishin’ I Was Fishin’ is een collectie songs die één voor één aanvoelen als een soort van thuiskomen. Laconiek vrede vinden in het feit dat iedere stap in het leven in feite een struikelblok is waar je overheen moet klauteren.

Dynamische intimiteit over bijvoorbeeld jeugdtrauma’s, hoewel de schaterlach op het einde van de plaat duidelijk maakt dat je niet aan alles zwaar moet tillen. Gilles vergelijkt zichzelf dan ook met Oliver Kahn, de legendarische Duitser die even bekend is van tegen ballen te stoppen als voor zijn furieuze uithalen. Brullen helpt soms, ook al is het brullen tegen de muur.

Geen onderwerp wordt uit de weg gegaan: kleine familiedrama’s, maar ook de terreur van de alsmaar groeiende gentrificatie. Of over het wel en wee van het artiestenleven, want ook dat is een deel van Gilles’ leven. Artiesten hebben immers niet te klagen en hoeven niet te zeuren, weet je wel.

Wishin’ I Was Fishin’  toont het leven zoals het is. Een album – kwestie van spoilers weg te geven – dat je in heel wat eindejaarslijstjes zal zien opduiken. Luister, ontdek en je weet waarom. 

FacebookInstagram

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More