Giel Cromphout maakte vroeger deel uit van de noiserockband El Yunque en het disconoisesludgepunkduo Blægger, beide bands zijn ermee gestopt en Giel focust zich sindsdien op zijn soloproject Novgrod. Waar Cromphout zich bij voornoemde bands bezighield met geknutseld lawaai, blijft er bij zijn solo uitstap enkel geknutsel over.
Elk nummer op deze debuutplaat is geschreven en opgenomen op een hete zolderkamer in Diest. Elk instrument (op een verdwaalde contrabas en moeilijke piano na) speelde Giel zelf in, terwijl hij (naar eigen zeggen) geen enkel instrument fatsoenlijk beheerst. Maar dat is voor Cromphout niet belangrijk, wat wel belangrijk is, is dat hij gewoon zijn zin kan doen. Lekker eigenwijs, maar stiekem wel ambitieus.
Novgorod is een “bijna self-titled album, omdat het voelde als het juiste moment voor een self-titled plaat”, maar een plaat naar jezelf vernoemen vond Giel maar knullig. Qua geluid, thema’s en aanpak is de plaat de culminatie van alles wat Novgrod de afgelopen jaren heeft uitgevreten. Het rammelt nog steeds, maar toch zijn er meer lagen, details en refreinen dan ooit tevoren. Het is een plaat vol ironie en dubbele bodems die velen evenwel niet zullen vatten.
De singles Gum en Japan die het album aankondigden, geven perfect weer hoe het album klinkt.
Alle nummers klinken even breekbaar als Gum maar af en toe zit er een flinke hoek aan zoals in Japan waar een stevig in elkaar geknutselde wall of sound wordt opgebouwd met fuzzy gitaren. De plaat bevat echter voornamelijk ingetogen nummers die worden gedragen door de warme stem van Cromphout. Hij klinkt even intens als Stuart A. Staples van Tindersticks. Kaat Timmers neemt de backings voor haar rekening en klinkt even ingetogen, ze vult Giel mooi aan.
De aanpak van Novgrod is nog steeds lo-fi maar het geluid klinkt absoluut niet zo. De liedjes klinken veel rijker en zijn meer afgewerkt dan in het verleden.
Het is de eerste plaat van Novgrod die op vinyl verschijnt. Cromphout is heel trots op het resultaat en dat mag hij ook zijn. Giel is al sinds 2015 bezig met dit project en we hebben zijn songs en geluid door de jaren heen horen evolueren. Op het vorige album Slogans merkten we al een enorm groei op en diezelfde groei heeft hij nu, vier jaar later, verder doorgetrokken tot een volwassen geluid.
