Het Australische Mildlife maakt sinds 2013 psychedelische jazzfunk-fusion met disco- en krautinvloeden. De vier heren maken dansbare, zweverige tracks die op zijn minst 5 minuten duren en van begin tot einde zalig grooven. Chorus is hun derde langspeler en naar eigen zeggen hun meest optimistische plaat tot nu toe. Ze noemen het zelf “een sonisch testament van de niet aflatende adoratie voor de betoverende sferen van psychedelische en kosmische klanken uit de jaren 70”.
Volgens de band bevat deze plaat het geluid van afzonderlijke entiteiten die samensmelten tot een wonderlijke geheel, een harmonieuze samenhorigheid en feestelijke symbiose. De muziek klinkt alsof de bandleden van ’s morgen tot ’s avonds zo weg zijn als een huis… hun muziek is daar de perfecte soundtrack bij. Laten we het een kleurrijke spacey trip noemen, met een lekker aanstekelijke groove.
Wie denkt dat Mildlife in het vaarwater van landgenoten van Tame Impala vertoeft, heeft het echter bij het verkeerde eind. De nummers van deze band zijn allemaal super funky en het geheel wordt afgekruid met patchoeli, vloeistofdia’s en een lading analoge synths. Maar het gaat veel breder dan de wereld van Kevin Parker en co.
Of Chorus nu zoveel anders klinkt dan de vorige twee platen, dat is een andere zaak. Het is in elk geval weer een zalig psychedelische schijf geworden.
Mildlife stelt hun nieuwe plaat voor op 5 juni in De Centrale in Gent.
