Soms gaan de dingen traag. Zo traag dat we ze bijna niet meer zien voorbij gaan. Zo traag als een naaktslak die de kleur van de aarde waarin ze zich heeft genesteld, heeft aangenomen om dan met veel plezier de geliefkoosde plantjes die net aan een nieuw leven mochten beginnen, met veel smaak te verorberen.
Zo gebeurt het ook soms met cd’s, zeker als het releases op kleine labels betreft of in eigen beheer uitgebracht materiaal. Promotie maken is dan lastig en moeilijk en dan kan het wel eens even duren.
Dat gebeurde met dit Gardenia. Het is een samenwerking tussen La Jovenc (Giovanni Dal Monte) en Nei Shi (Alessandro Petrillo) die er al jaren van droomden een aantal nummers van grande dame Billie Holiday naar hun hand te zetten.
Met de hulp van drummer Dario Mazzucco, contrabassist Henrique Molinario en pianist Luca Bonucci, die elk op een aantal nummers mee doen, brengen ze de wereld van Holiday op eigen wijze weer tot leven.
Gitaar, bas, ebow, samples van stoelen als blaasinstrument, akoestische gitaar, elektronica en vooral de stem van Dal Monte, is wat het duo voor eigen rekening neemt.
Openen doet het album met Don’t Explain, waarin samples zijn verwerkt met de stem van Holiday zelf, uit interviews uit de Peacock Alley TV Show (1956) en Lady in Canada: The Interview (1952). Het verhoogt meteen de eerbied van beiden voor het icoon Holiday en de authenticiteit van hun betrachting.
Tien nummers nemen de heren onder handen, waaronder Strange Fruit, Lover Man en Ain’t Nobody Business If I Do. De aanpak van La Jovenc en Nei Shi is dermate anders dan alle covers van haar werk die we eerder hoorden, zodat we met veel plezier naar deze herwerkingen luisteren.
Deels bleven ze trouw aan de originelen, deels draaiden ze het helemaal naar hun avant-gardehand en net dat maakt dit tot een heel leuke coverplaat.
