Klinker verwijst naar een kunstmatige baksteen, een fout, een verkeerd geplaatste noot en ook naar een waardeloos persoon ofwel onbeduidend of ineffectief ding. Maar ook naar het experimentele jazzcoreproject van kunstenaar / muzikant Dr. Peter Puype, die geen beperkingen toelaat in zijn benadering van muziek. Muziek is politiek, want àlles is politiek, maar muziek zorgt vooral ook voor verbinding. Tussen mensen, tussen verschillen. Klinker katapulteert ons dan ook zonder probleem van hardcore-punk naar jazz, van vrije impro naar post-punk,… met bas en drums, maar zich veraf houdend van de gekende drum-‘n-bass-sound. Ze nemen daarbij maar al te graag een kritisch standpunt in over de muziekindustrie en overconsumptie in het algemeen.
Deze keer geen free impro. Maar een nieuw album, Dikke Stroop, met nummers die opnieuw hun een interessante kruisbestuiving van verschillende stijlen laten horen. Op 17 – 19 augustus 2023 nam Peter Puype (bas), samen met Robin Schaeverbeke (drums) (Als Klinker Ensemble 1) deze 10 tracks op in De Bijloke, financieel ondersteund door Puype’s eigen ‘LICENSE – Creating Fear As A Brand’ en El Negocito Recs. Het duo ging hiermee terug naar hun roots, voor ze een nieuw pad bewandelden.
Een Dikke Stroop aan vuile geluidjes, ruisende bas, pieptonen en bijzonder drumwerk opent het album. Een traag lopende stroop, die af en toe in een punkrazernijtje overgaat. Zonder woorden, spreekt deze eerste track protest uit.
Een Pijndokter is meestal een arts die aan pijnbestrijding doet. Toch zit dit nummer vol geluiden die ons aan pijnlijk klinkende chirurgische apparatuur doen denken. Zagen, boren, slijpen… het kan allemaal, en dat met bas en drums.Als we bij een muziekreview over ‘sfeerschepping’ spreken, denken de meeste mensen aan romantiek, rust, zomerse taferelen, feeststemmingen… Niets van dat op dit album. Toch blijken Puype en Schaeverbeke meesters te zijn in nummers die baden in sfeer. Alleen gaat het hier over durf, rebellie, een sonische stem die ze laten horen, weerstand, grimmigheid, … dat muzikaal in beeld gebracht wordt buìten alle genres om in onder andere het funky, in rustige chaos badende Kunst Na Arbeid, het brommende Enter Your Pincode, het ruigere Add To Basket en het sober ronkende Even-13.
Peligro (wat ‘gevaar’ betekent), houdt een baslijn in een vast ritme aan, dat als steeds aanwezig, aanhoudend gevaar lijkt te dreigen onder drums die ons de daarbij horende acties laten verbeelden. Pletwals doet zoals de titel het belooft: met zware baslijn en drums die oplopen in zwaarte en ritme, terwijl dat ritme in Koopkracht een nog groter punkkarakter kreeg. Als een treurmis waar bassnaren met een strijkstok lijken aangestreken in de intro, sluit het – voor de rest ritmische en vrij groovy – nummer Life Standard het album af. Ze spreken van woorden en muziek als ‘zachte vorm’ van protest, maar dat van Klinker klinkt alvast krachtig en allesbehalve zacht.
Dikke Stroop is digitaal verschenen.
