Drummer en componist Jelle Van Giel is blij met de release van zijn eerste ep. Van Giel daarover op Facebook: “Ik ben de muziek hiervoor beginnen schrijven eind 2022, in 2023 muzikanten gezocht en nadien try-outs gedaan. Nu, begin 2024 is de ep daar. Een nieuwe weg voor mij, muzikaal gezien, maar wat ben ik er trots op en het feit dat dit ondersteund wordt door WERF Records maakt mij nog blijer!”
Jelle blij, wij blij! En dan hadden we nog niet eens naar ’s mans plaatje geluisterd. Wat een geluk dat Close Distance dan ook nog eens erg bij ons in de smaak viel. Het had slechter kunnen lopen. Al zijn we er nog niet helemaal uit of Close Distance nu de naam is van het kwartet dan wel van het album, of van beide.
Een kwartet dus met een duidelijke taakverdeling: Van Giel houdt zich bezig met de drums, Roeland Celis neemt de gitaar ter hand, Ewout Pierreux bepotelt toetsen allerhande en Yannick Peeters plukt aan de snaren van de contrabas. Een schoon gezelschap waarvan we de individuele leden al vaker aan het werk zagen bij anderen.
We krijgen vier vrij lange, energieke en melodieuze nummers die zich ergens op het continuüm tussen jazz en instrumentale indierock bevinden. Deels gebaseerd op improvisaties mogen de piano dan wel de gitaar zich om beurten laten gelden en ze doen dat goed. Tijdens de Wise Fool krijgt ook Peeters een open doekje al gaan dat soort contrabas solo’s vaker wel dan niet wat verloren in de mix.
Close Distance pretendeert niet dat ze het jazzwiel opnieuw hebben uitgevonden en dat is ook niet zo. Ze brengen een fris en muzikaal interessant album dat aangenaam ‘wegluistert’ zonder dat het ooit een “tiens” wist te ontlokken bij ons.
Onze complimenten ook voor de geweldige mix van Staf Verbeeck en dito mastering van Jerboa.
INSTAGRAM / FACEBOOK / BANDCAMP
