Part 1. Dat suggereert méér. En dat is ook het plan van Len Lemeire en Jan D’hooghe, elektronische meesterbreinen achter het project Implant. No More Flies In The Windscreen is het eerste deel van drie Chaos Machines. Ze maken deze driedelige sonische reis in 2024, onder het motto: “No boundaries, no compromises, only chaos and machines!”
Dit is het twaalfde Implant-studioalbum. Ze werkten er drie jaar aan. Van ongebreideld sonisch verkennen, bewust gedurfd botsen tegen de algoritmes tot de toevallige genialiteit van de twee die resulteerde in tien nieuwe nummers. In plaats van de controle te verliezen, koos het duo ervoor om chaos te laten heersen.
Een aanzwellend drone-geluid opent Tales From The City. Een alarmerende ambientsfeer, die met pulserende ritmes opbouwt tot een dansbaar trancenummer. Een melodieus eenvoudige retro synthriedeltje in Kraftwerk-stijl, geeft het donkere nummer een opwindende echo naar het verleden, terwijl het algemeen futuristisch klinkt.
Meer uptempo, jaagt Money On My Mind ons met grimmig bubbelende elektronische impulsen de dansvloer op. Ruwe vocalen in een ijskoud arrangement drukken de Belgische EBM-kwaliteitsstempel door.
The Drive is een track die we als voorproefje reeds smaakten, met zijn opwindende electroclashbeats met een duisterrauw fluisterende zanglijn, in de stijl van Marilyn Manson, terwijl old fashioned electro en EBM versmelten.
Hypnotiserende psytrance krijgen we in I Feel No More, waarbij een dreunende synthlijn en gedreven beats tegen glooiende electrosoundscapes en prikkelende electro-impulsen aanduwen. Een knappe dansvloervuller met fluisterende tekst, zonder in bot stampende beats te vervallen. Heel wat grimmiger klinkt het intelligent gelaagde Guiding Light, waarbij de woorden zacht fluisterend ijl opgedrongen worden.
I Wasn’t Here kreeg electropopelementen mee in de intro. De stuurs verleidelijke mannelijke vocalen staan in knap contrast met de verleidelijke zanglijn die Noemi Aurora hier neerzet. Een heerlijke drone-ambienttrack is The Gospel Of Hate, met diepgewortelde ritmes, verankerd in zowel de ritmesectie als de synthloops en theatrale details die tussen de prachtige ‘whispers’ door klinken.
Dynamisch wervelende soundscapes en triggerend poppende ritmes en beats drijven Anything You Want aan. Een sterke industrial infusie waarop we niet stil zullen blijven zitten.
Ze doorbreken de conventionele schema’s in The Algorithm, dat aanvankelijk in een strakke structuur start, maar waarin georganiseerde chaos omarmd wordt met felle tonen die haaks staan op de donkere stem, ritmeswings en techno-impulsen die op EBM-beats geponeerd worden. Heerlijk!
Met Acidification wordt het album in al zijn kracht afgerond. Noisy en met mechanisch industrialaanslagen afgeklopt. Terwijl de heren het niet nalaten om daar intussen ook een flinke portie elektronisch gewriemel tussen te laten kruipen.
Implant zet hier het beste van hun kunnen neer. Vuiler dan ooit, old school EBM- en industrialvibes combinerend, met een futuristische twist!
The Chaos Machines Part 1: No More Flies In The Windscreen is digitaal, op vinyl en op cd verschenen bij Alfa Matrix.
