Met All Of Us Flames maakt Furman aanspraak op de rol van boegbeeld (zij het niet bewust) van de transgender community en bij uitbreiding van al diegenen die zich niet echt aanvaard voelen in deze maatschappij. Met onwaarschijnlijk sterke teksten en met muziek die tegelijkertijd opstandig, breekbaar en levenslustig klinkt worden we alle kanten opgeslingerd.
Train Comes Through zet meteen de toon en is dan ook een sterke opener. Laag boven laag wordt opgestapeld om de dramatische setting te benadrukken. We bevinden ons in een wereld van vervreemding, chaos en psychedelica. Maar ook één van weidse wegen, verstikkende steden en de hang naar uitbraak.
Throne lijkt wel een strijdlied met zijn dreigende cadans en de korte krachtige opeenvolging van zinnen om over te gaan in een bijna triomfantelijk refrein tot het nummer abrupt afgebroken wordt. Dressed In Black is een cynische verbastering van een sixties lovesong.
Met Forever In Sunset zijn we aangekomen bij één van de absolute hoogtepunten en het was dan ook een terechte single keuze.
Book Of Our Names is een regelrechte protestsong met de prangende vraag om gezien en erkend te worden. Point Me Toward The Real met zijn mooie arrangementen, klinkt alweer bijna triomfantelijk en gaat over de terugkeer naar het gewone leven na een periode in een afkickkliniek.
Lilac And Black klinkt dan weer bijzonder strijdvaardig maar ook zeer sfeervol met een keyboardje dat er lekker in en uit springt.
Ally Sheedy In The Breakfast Club is een verwijzing naar de gelijknamige actrice die destijds de rol van een transseksueel speelde (en ook ervaring had met een afkickkliniek) en klinkt behoorlijk melancholisch. In Poor Girl a Long Way From Heaven wordt afgerekend met de hypocrisie die naar het einde van het nummer benadrukt wordt met behoorlijk dissonante klanken.
Temple Of Broken Dreams springt er tekstueel dan weer bovenuit en is (net als het hele album) meerdere beluisteringen waard. Het nummer kent een heerlijk gezapig tempo en er komt zelfs geheel onverwachts een fluitintermezzootje langs geparadeerd.
I Saw The Truth Undressing klinkt bijna gelaten maar er gaat ook iets van zelfaanvaarding vanuit hoewel ze hier alweer behoorlijk de psychedelische toer opgaat en we dus wel eens op het verkeerde been gezet kunnen worden.
Come Close is een waardige melancholische en tekstueel erg sterke afsluiter waar ons de naam Tom Waits ineens te binnen schiet.
Conclusie All Of Us Flames is een plaat die perfect is in de imperfectie. Groots!
