Met de ep Ode To The Attempt uit 2019 startte Annelies Van Dinter aan een nieuwe hoofdstuk van haar project Echo Beatty. Bij die ep merkten we op dat het geluid was gegroeid en volwassener klonk. Na Van Dinters uitstappen bij Naga Ghost (met Christophe Claesys), Pruilip en TAKH (met leden van The Black Heart Rebellion) is ze nu klaar voor een nieuw album met Echo Beatty.
Annelies nam haar muzikanten mee naar een hut in de Belgische bossen om de plaat in te blikken met een DIY attitude en een panoramisch uitzicht. Ze liet de nummers mixen door Omar Yakar Jr. (The War On Drugs, War Paint en Perfume Genius), die warmte en een vleugje woestijnstof toevoegde aan het geluid.
Annelies wou een album maken dat voelt als een metgezel voor onderweg. Ze wou de muziek visualiseren als een vriend in de stoel naast je met steeds veranderende horizon voor je. Misschien maakte de stilstand die de pandemie veroorzaakte het verlangen naar kronkelige wegen en uitgestrekte landschappen nog sterker. Van Dinter bekeek tijdens het schrijven van het album opnieuw roadmovies als Paris/Texas en The Rider en die hebben dan ook een invloed gehad op het resultaat.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat het album aanvoelt als een soundtrack bij een ingebeelde, donkere roadmovie. Openingsnummer The Silence is de perfecte track voor een begingeneriek. In dit meer dan zes minuten durende nummer wordt er een spanning opgebouwd die je onmogelijk kan negeren. Laying Low sleurt je op een sensuele manier mee in zijn verhaal, er wordt een prachtige wall of sound opgebouwd vol subtiliteit. Just Because doet ons diezelfde sensuele, mysterieuze weg volgen, Annelies palmt iedereen in met haar prachtige stem.
Met Candor Candor wordt er terug spanning opgebouwd maar er komen genoeg lichtpuntjes in de knappe songs zodat we af en toe naar adem kunnen happen. Myriad Of (Im)possibilities is het echte lichtpunt van het album. Wat een prachtig, meeslepend nummer is dit! Met Weeping Streets wanen we ons dan weer op een lange verlaten weg in de woestijn met de zon in ons aangezicht. In Howl wordt het terug donker en wanen we ons in een film van David Lynch.
In Ghost Of Past Lovers lijken we in droomwereld beland te zijn. De lekker overstuurde gitaren zetten even terug met de voeten op de grond. Afsluiter What If duurt opnieuw meer dan zes minuten en zou geschikt zijn voor de aftiteling van een film. In dit nummer ruimt de spanning plaats voor een meer zweverige vibe, als bij een roadmovie met een positief einde.
Vision Glitch is niet alleen de perfecte soundtrack voor een roadmovie maar ook een prachtige plaat vol sublieme, intense nummers. Echo Beatty heeft al een lange weg afgelegd om tot deze plaat te komen maar dit is alvast een prachige tussenstop.
Echo Beatty stelt Vision Glitch voor op:
06/04 – Trix, Antwerpen
18/04 – De Koer, Gent
10/05 – Cactus, Brugge
