Op de hielen van hun uitverkochte vinylexperiment EFM01 is de Belgische electrofunkmachine Cubic er al opnieuw, met hun ep EFM02. In 7 tracks legden ze daarop de essentie van hun kenmerkende sound vast, in het verlengde van hun album Back To Basic: een wijze retro-drumprogrammering (met 808-drums: we hebben het toch maar even moeten opzoeken en dat blijkt het typische analoge electrodrumgeluid te zijn, met dreunende, laagfrequente bas), hypnotiserende basmodulatie, computergestuurde vocalen en messcherpe sequencing allemaal geïnjecteerd met rave-energie, breakbeats en four-to-the-floor drive.
Binary Code en Nanobots zijn echte electrotracks, die van minimalistisch stil bliepend en poppend, naar machinaal dansbaar fluctueren. Met een fris dubritme klinkt OFM al even helder pittig als My Home Computer. Twee nummers die tintelen.
Het drumbeatje zal ons niet doen stilstaan bij TCM. Duister dansbaar!
RT28XO start vrij koeltjes, maar krijgt een meer uptempo ritme naar het einde toe. Het had best nog iets langer mogen duren, om volledig weg te kunnen zinken in dat ritme. De sterke, knap opgebouwde, afsluitende mix van I Travel legt bij deze meer industrial bloot, aangestuurd door de Modor DR2 drumcomputer. Het artwork op de ep verwijst trouwens ook naar die drumcomputer, wat de link van Cubic met analoge machines onderstreept. Een electrofunkmachine die lekker draait!
EFM02 is digitaal en op 12” vinyl verschenen via Alfa Matrix.
