We mogen gerust schrijven dat het Antwerpse Cortizona label één van de meest veelzijdige catalogus voor de ruimdenkende muziekliefhebbers van het land (en daar buiten) heeft. Bezieler Philippe Cortens durft zijn hand in het vuur steken met releases die steeds ver buiten de lijntjes gaan kleuren. Of het nu experimenteel, minimalisme, jazz, spoken word, piano of elektronica is, Cortizona staat en gaat voor grensverleggende kwaliteitsuitgaven. Ook Mind Is Mud van Céline Gillain mag steevast in het straatje van dezelfde hoedanigheid gerekend worden.
Mind Is Mud is het tweede album van de in Brussel residerende muzikante. Gillain heeft zo goed als alles zelf in handen genomen op deze hybride mix van elektronica en avant-garde waarbij heel wat popelementen aan toegevoegd worden. En neen, vrolijke popmuziek is Mind Is Mud helemaal niet geworden door het geflirt met duistere elementen, glitch experimenten en de bittere maatschappelijke omstandigheden die Gillain met haar teksten aanspreekt. Mind Is Mud is een geluidscollage waarbij zang, elektronische elementen en beats letterlijk aan elkaar gekleefd worden. Gillain heeft best wel een eigenzinnig werkwijze om haar nummers te creëren. Ze knipt, plakt, herschikt en kopieert gerecycleerde klanken afkomstig van veldopnames, software, scores enzovoort. Haar rakende en intelligente teksten bouwt ze ook op uit verschillende stukjes van bestaande bronnen.
Het resultaat is een broeierig album vol afwisseling waar zowel kitsch als humor in verwerkt zijn. Enkele songs, onder andere Never Easy en Peer Pressure konden ons bij de eerste beluistering niet onmiddellijk overtuigen maar bleken (na enkele luisterbeurten) toch nog te versmaden tussen de andere complexe knutselwerkjes van Gillain. Vooral bij Peer Pressure kregen we het gevoel in een Grace Jones-achtige sfeerbubbel te belanden. Mind Is Mud is een intrigerende groeiplaat waar veel op te ontdekken valt en af en toe zelfs aanzet tot een danspasje.
Bandcamp / Facebook / Soundcloud
