Dat we bij Luminous Dash niet bang zijn van wat minder toegankelijke muziek, is natuurlijk geen geheim en ook nu weer leggen we ons oor met plezier te luister bij twee muzikanten die graag net iets explicieter de muzikale grenzen aftasten.
Stan Maris (Suura, Kreis, Ocean Eddie, Erem) en Nicolas Van Belle (Suura, Erem), want daar hebben we het over, brachten samen een split project album uit waarop ze beiden de minder evidente klankmatige en muzikale mogelijkheden van hun instrument onderzoeken.
In de eerste vier nummer gaat Stan Maris solo zijn accordeon te lijf. Hij bespeelt daarbij niet enkel de toetsen maar ook de balg en de behuizing, of zo lijkt het toch. Maris creëert klankprogressies die het meer moeten hebben van sfeer dan van melodie. Van het langzaam golvende en ietwat dronende Toki, over het mysterieus dreigende Doki (Doki-Doki verwijst in het Japans naar het geluid van een kloppend hart), langs het wat Reichiaanse Monogoto Ga (Japans voor ‘de dingen, alles’) tot het contemplatieve Sugiru (‘overdaad, te’ in het Japans), sleept Maris ons mee in een vrij minimalistische klankenwereld. Het melancholische geluid van het accordeon wordt door hem uit zijn comfortzone gehaald en versmolten met diens gevoelswereld.
In overgangsnummer Bedaard II schuren, wrijven, tikken, tokkelen en toetsen Nicolas Van Belle en Stan Maris samen een rustig nummer. De gitaaraanslagen van Van Belle vormen de rustig walsende basis waar Maris langgerekte uithalen op het accordeon bovenop legt.
In de laatste vier nummers krijgen de gitaar en bouzouki van Nicolas Van Belle het te verduren. In Glavsk horen we delicate buitenaardse klanken waarvan we vermoeden dat ze deels worden opgewekt door over de snaren te schuren eerder dan eraan te plukken. Intrigerend en dreigend. Snel aangeslagen akkoorden zwellen aan en de distortionknop wordt opengedraaid, onheilspellend lang aangehouden vocalisaties maken het gevoel van dreigend onheil compleet. Maar ook dat gaat voorbij en het nummer eindigt hoe het begon.
In Ydor wordt er stevig aan de klankkast van Van Belle’s gitaar geknaagd. Eens de gitaarsnaren opgewarmd, gaat Nicolas op virtuoze wijze loos in een reeks dolgedraaide arpeggio’s die een eenvoudige melodie herbergen. Toch zijn de aanslagen blijkbaar niet sterk genoeg om het ongenode knaagdier dat huist in zijn klankkast te doen wijken.
Frin begint met wat lijkt op het schurende geluid van verroeste luiken en verstramde deurscharmieren. De schurende geluiden evolueren langzaam naar uitgemeten boogstreken over snaren waarbij een goedgemikte boventoon hier en daar kleur toevoegt aan het geluid.
Eindigen doet de plaat met het atypische Eekhoornstraat, een kort maar prachtig stukje gitaar dat het wringende en schurende van Frin zowaar op enkele seconden uit het geheugen wist.
Belle // Maris is een gevarieerd stuk muzikale poëzie voor liefhebbers van muzikaal avontuur. Uitgebracht bij bwaa. records en te beluisteren op de streamers of via Bandcamp.
Op 7 december presenteren de heren hun album Belle//Maris in het Genste Bar Mirwaar
